9. Bernardo sodali ob amoris remedium | rus eat consulenti respondet se uti consilio | non posse neque ab amica discedere
Hortaris mirate meos, Bernarde, labores,Quos alit in misero pectore durus amor,
Segnia magnanimus iamdudum moenia linquam
Ut solvam tristi subdita colla iugo:
5Pulsus amor nobis longo quia tempore cedet
Sollicita oblitae cura nec urbis erit.
Ligna etenim accensum si non addantur in ignem
Materia tandem deficiente perit,
Sic et ab urenti si quis discedit amica
10Vincit et e sano pectore cedit amor.
Vera mones, fateor: Circen facundus Ulixes
Dum fugit aequoreas deseruitque deas,
Ille ferox ausus Stygia descendere cymba
Tergemini rediit tutus ab ore Canis.
15Non Phlegethonteas flammis torrentibus undas
Extimuit fuscas non Acherontis aquas,
Ergo qui sospes Stygiis remearit ab oris
Erravit lato per duo lustra mari.
Idem vel poterit Ledaeos temnere partus
20Et quicquid magnum fecit amare Iovem.
At mihi nascenti Parcae cor molle dederunt,
Non ego militiae gesta cruenta sequor.
Cum me fata velint durae servire puellae,
Discedam frustra, dulcis amice, mones.
25Si vel ad extremos cupiam migrare Britannos
Audacem subito comprimet acer amor;
Per terras profugum me, per freta longa sequetur,
Secura nusquam me sinet ire via.
Forte pererrabat caesa deserta Medusa
30Aeris alato cui via facta pede est.
Flebat ut Andromede saxo religata marino
Est iuveni lachrymis visa decere suis.
Ingemuit fixus nec opino vulnere Perseus,
Nil celeris cursus profuit altus equi.
35Ergo mihi hanc legem si ferrea fata dederunt
Perpetuaque aliquam cogor amare face,
Praestat amem quae me rutilis exussit ocellis
Prima cupidinibus saepe petita meis.
Quod si me dulci iubeat discedere ab urbe
40Iuppiter, invito est urbs habitanda Iove.
Nam tanti non est ne sit subiectus amori,
Magnorum princeps sit licet ille deum.
Iamdudum vario caelum infamavit amore
Omnibus et terris fabula nota volat.
45Ales ut ad Troiam rostro volitavit adunco
Unguibus et praehensum duxit in astra Phrygem,
Dum premit Alcmenam Phoebum iussisse morari
Dicitur et noctes continuasse duas.
Nec tantum me forma decens flavique capilli,
50Nec rubor ingenuo gratus in ore tenent,
Quam timeo experta mihi ne succenseat ira
Candida servitio facta superba meo,
Ne mihi sit demum redeunti flere necesse
Vanaque ad occlusas fundere verba fores.
55Heu, prece peccantis vix exorabilis ulla
Saeva sed est nostro laeta dolore nimis.
Peccavi semel, assiduis nil mota querelis
Saepius occlusa iussit abire domo.
Pamphila continuos gemitus miserata precantis
60Vix potuit longa conciliare prece:
Quos ego mortales, quae non ego numina movi?
Cum furerem mediis raptus amore viis.
Squalida iam macies aegros tenuaverat artus,
Diffusus toto corpore languor erat.
65Tu felix igitur superi cui vota secundant
Interea sine me florida rura colas,
Sitque sub arboribus Ruffam spectare voluptas
Ambrosios vario flore replere sinus;
Quaque sonat tenuis crepitantibus unda lapillis
70Mulceri querula voce canentis avis;
Quaque Plavis rapidus montana labitur unda
Grandiaque infesta saxa trahuntur aqua,
Mirari subito chara comitante puella
Diluvio mersum succubuisse solum,
75Obiicibus ruptis per devia rura vagari
Flumen et oppositas diripuisse trabes,
Cum stabulis tractosque boves ruere amne secundo
Et pastorales occuluisse casas;
Me sine, quem durae voluit servire puellae
80Sors mea, perpetuis ingemuisse malis.
