Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
45. Nero postquam iam1 tantum intervalli ab hoste fecerat, ut detegi consilium satis tutum esset,
paucis milites alloquitur.
[2]
negat ullius consilium imperatoris in speciem audacius, re ipsa tutius fuisse
quam suum: ad certam eos se victoriam ducere;
[3]
quippe ad quod bellum collega non ante quam ad
satietatem ipsius peditum atque equitum datae ab
senatu copiae fuissent, maiores instructioresque quam
si adversus ipsum Hannibalem iret, profectus sit, eo
ipsi si2 quantumcumque virium momentum addiderint, rem omnem inclinaturos.
[4]
auditum modo in acie—
nam ne ante audiatur daturum operam—alterum
consulem et alterum exercitum advenisse haud
dubiam victoriam facturum.
[5]
famam bellum conficere, et parva momenta in spem metumque impellere animos; gloriae quidem ex re bene gesta partae
[p. 388]
fructum prope omnem ipsos laturos;
[6]
semper quod3 postremum adiectum sit, id rem totam videri traxisse. cernere ipsos quo concursu, qua admiratione, quo favore hominum iter suum celebretur.
[7]
et hercule per instructa omnia ordinibus virorum
mulierumque undique ex agris effusorum, inter
vota ac4 preces et laudes ibant. illos praesidia rei publicae, vindices urbis Romanae imperiique appellabant; in illorum armis dextrisque suam liberorumque
suorum salutem ac libertatem repositam esse.
[8]
deos
omnes deasque precabantur ut illis faustum iter, felix
pugna, matura ex hostibus victoria esset, damnarenturque ipsi votorum quae pro iis suscepissent,
[9?]
ut,
quem ad modum nunc solliciti prosequerentur eos, ita
paucos post dies laeti ovantibus victoria obviam irent.
[10]
invitare inde pro se quisque et offerre et fatigare
precibus ut quae ipsis iumentisque usui essent ab
se potissimum sumerent; benigne omnia cumulata
dare.
[11]
modestia certare milites, ne quid ultra usum
necessarium sumerent; nihil morari, nec abire5 ab signis nec6 subsistere7 nisi8 cibum capientes; diem ac noctem ire; vix quod satis ad naturale desiderium corporum esset, quieti dare.
[12]
et ad collegam praemissi erant qui nuntiarent adventum percunctarenturque clam an palam, interdiu an noctu venire sese [p. 390]
vellet, isdem an aliis considere castris. nocte clam9 ingredi melius10 visum est.
1 iam A8N8JK Aldus, Froben: om. P(1)AXN.
2 eo ipsi si Madvig: eos ipsos ANJK Conway: eo ipsos P(3)N1 Aldus, Froben.
3 A.U.C. 547
4 ac Sp?JK Froben 2: et P(1)n Aldus, Madvig.
5 abire Weissenborn: discedere (or abs-) Madvig: om. MSS., Conway.
6 nec P(1)N: om. N3JK Froben, Conway.
7 subsistere P(1)NJK Aldus: absistere Froben 2, Grono- vius, Conway.
8 nisi Madvig: om. MSS., Conway.
9 A.U.C. 547
10 melius P(1)NJK Aldus: om. spx Froben 2, Conway.
Livy. Books XXVI-XXVII With An English Translation. Cambridge. Cambridge, Mass., Harvard University Press; London, William Heinemann, Ltd. 1943: no copyright notice.
The Annenberg CPB/Project provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.