28.
[76]
verum haec missa facio; illud quaero, is homo qui1 ut tute dicis,
numquam inter homines fuerit2, per quos homines hoc tantum
facinus, tam occultum3, absens praesertim, conficere potuerit. multa
sunt falsa, iudices, quae tamen argui suspiciose possunt; in his rebus
si suspicio reperta erit, culpam inesse concedam. Romae Sex. Roscius
occiditur, cum in agro Amerino esset filius. Litteras, credo, misit
alicui sicario qui Romae noverat neminem. arcessivit4
aliquem5. quem6 aut7 quando? nuntium misit. quem aut ad quem?
pretio, gratia, spe, promissis induxit aliquem. nihil horum ne confingi
quidem potest; et tamen causa de parricidio dicitur.
[77]
reliquum est ut per servos id admiserit. O, di immortales, rem
miseram et calamitosam! quid8? in tali crimine quod innocenti9 saluti
solet esse ut servos in quaestionem polliceatur10, id Sex. Roscio facere
non licet? vos qui hunc accusatis omnis eius servos habetis; unus
puer victus cotidiani administer11 ex tanta familia Sex. Roscio relictus
non est. te nunc appello, P. Scipio, te, M. Metelle12; vobis advocatis,
vobis agentibus aliquotiens duos servos paternos in quaestionem ab
adversariis Sex. Roscius postulavit; meministisne T. Roscium13
recusare? quid? ei servi ubi sunt? Chrysogonum, iudices, sectantur;
apud eum sunt in honore et14 in pretio. etiam nunc ut ex eis quaeratur
ego postulo, hic orat atque obsecrat.
[78]
quid facitis? cur recusatis?
dubitate etiam nunc, iudices, si potestis, a quo sit Sex. Roscius
occisus, ab eone qui propter illius mortem in egestate et in15 insidiis
versatur, cui ne quaerendi quidem de morte patris potestas
permittitur, an ab eis qui quaestionem fugitant, bona possident, in
caede atque ex caede vivunt. omnia, iudices, in hac causa sunt misera
atque indigna; tamen hoc nihil neque acerbius neque iniquius
proferri potest: mortis paternae de servis paternis quaestionem
habere filio non licet! ne tam diu quidem dominus erit in suos dum
ex eis de patris morte quaeratur? veniam, neque ita multo postea16, ad
hunc locum; nam hoc totum
ad Roscios pertinet, de quorum audacia tum me dicturum pollicitus
sum, cum Eruci crimina diluissem.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
2 fuit A
3 occulte Kayser
4 arcessivit arcessi vita ς: arcessunt Aφ
5 aliquem.
6 Quem Priscian. (K. iii. 534): aliquem codd.
8 quid scripsi: quod codd.
9 quod innocenti quod innocentibus Halm (2): innocenti w
10 polliceatur mg. Sylvii: polliceantur codd.
13 meministisne T. Roscium ed. R. Stephani: meministine T. Rosci codd.
M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes: Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Albertus Curtis Clark Collegii Reginae Socius. Albert Curtis Clark. Oxonii. e Typographeo Clarendoniano. 1908. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.