6. si tibi, Q. Caecili, hoc Siculi dicerent: 'te non
novimus, nescimus qui sis1, numquam te antea vidimus;
sine nos per eum nostras fortunas defendere cuius fides est
nobis cognita,' nonne id dicerent quod cuivis probare deberent?
nunc hoc dicunt, utrumque se nosse; alterum se
cupere defensorem esse fortunarum suarum, alterum plane
nolle.
[21]
cur nolint, etiamsi taceant2, satis dicunt; verum
non tacent. tamen iis invitissimis te offeres? tamen in
aliena causa loquere? tamen eos defendes qui se ab omnibus
desertos potius quam abs te defensos esse malunt?
tamen iis operam tuam pollicebere qui te neque velle sua
causa3 nec, si cupias, posse arbitrantur? cur eorum spem
exiguam reliquarum fortunarum, quam habent in legis et in
iudici severitate positam, vi extorquere conaris? cur te
interponis invitissimis iis quibus maxime lex consultum esse
vult? cur, de quibus in provincia non optime es meritus,
eos nunc plane fortunis omnibus conaris evertere? cur iis
non modo persequendi iuris sui, sed etiam deplorandae
calamitatis adimis potestatem?
[22]
nam te actore quem
eorum
adfuturum putas, quos intellegis non ut per te alium, sed ut
per alium4 aliquem te ipsum ulciscantur laborare?
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.