νοῦσον ἀνὰ στρατὸν ὦρσε κακήν, ὀλέκοντο δὲ λαοί:τὴν δὲ νυκτερινὴν ἔφοδον αὐτῶν, λεληθότων πάντας [p. 368] ἀνθρώπους, ἡ Τύχη καὶ ταὐτόματον ἔκπυστον ἐποίησε γενέσθαι. περὶ ἧς κἀν βραχεῖ πλείω διελθεῖν ἴσως οὐκ ἄκαιρόν ἐστι. μετὰ τὴν ἐπ᾽ Ἀλλίᾳ ποταμῷ Ῥωμαίων μεγάλην ἧτταν οἱ μὲν εἰς Ῥώμην κατάραντες
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
Τιγράνην δὲ Μιθριδάτου λαμπροῦ μὲν ὄντος ὑπόνοια καὶ φθόνος ἐχώριζεν, ἡττωμένῳ δ᾽
ἀνέμειξεν ἑαυτὸν συναπολέσθαι,
τί
δ᾽
οὐχὶ καὶ περὶ τὰς μεγίστας συμφορὰς
ὤρθου τὴν πόλιν ἡ Τύχη; Κελτῶν μὲν περὶ τὸ
Καπετώλιον στρατοπεδευόντων καὶ πολιορκούντων
τὴν ἀκρόπολιν,