This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Table of Contents:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
στρατηγίαν δὲ μετιόντων ἅμα σὺν αὐτῷ
πολλῶν καὶ μεγάλων πρῶτος ἁπάντων ἀνηγορεύθη: καὶ τὰς κρίσεις ἔδοξε
καθαρῶς καὶ καλῶς βραβεῦσαι. λέγεται δὲ καὶ Λικίννιος Μᾶκερ, ἀνὴρ καὶ
καθ᾽ αὑτὸν ἰσχύων ἐν τῇ πόλει μέγα καὶ Κράσσῳ χρώμενος βοηθῷ,
κρινόμενος κλοπῆς ἐπ᾽ αὐτοῦ, 1 τῇ δυνάμει καὶ σπουδῇ πεποιθώς,
[2]
ἔτι τὴν ψῆφον τῶν κριτῶν διαφερόντων ἀπαλλαγεὶς
οἴκαδε κείρασθαί τε τὴν κεφαλὴν κατὰ τάχος καὶ καθαρὸν ἱμάτιον ὡς
νενικηκὼς λαβὼν αὖθις εἰς ἀγορὰν προϊέναι: τοῦ δὲ Κράσσου περὶ τὴν
αὔλειον ἀπαντήσαντος αὐτῷ καὶ φράσαντος ὅτι πάσαις ἑάλωκε ταῖς
ψήφοις, ἀναστρέψας καὶ κατακλινεὶς ἀποθανεῖν.
[3]
τὸ δὲ πρᾶγμα τῷ Κικέρωνι δόξαν ἤνεγκεν ὡς ἐπιμελῶς βραβεύσαντι τὸ
δικαστήριον. ἐπεὶ δὲ Οὐατίνιος, ἀνὴρ ἔχων τι τραχὺ καὶ πρὸς τοὺς
ἄρχοντας ὀλίγωρον ἐν ταῖς συνηγορίαις, χοιράδων δὲ τὸν τράχηλον
περίπλεως, ᾐτεῖτό τι καταστὰς παρὰ τοῦ Κικέρωνος, [p. 104] καὶ μὴ
διδόντος, ἀλλὰ βουλευομένου πολὺν χρόνον, εἶπεν ὡς οὐκ ἂν αὐτός
διστάσειε περὶ τούτου στρατηγῶν, ἐπιστραφεὶς ὁ Κικέρων, ‘ἀλλ᾽ ἐγώ,’ εἶπεν, ‘οὐκ ἔχω
τηλικοῦτον.’
[4]
ἔτι δ᾽ ἡμέρας δύο ἢ τρεῖς ἔχοντι τῆς
ἀρχῆς αὐτῷ προσήγαγέ τις Μανίλιον εὐθύνων κλοπῆς. ὁ δὲ Μανίλιος
οὗτος εὔνοιαν εἶχε καὶ σπουδὴν ὑπὸ τοῦ δήμου, δοκῶν ἐλαύνεσθαι διὰ
Πομπήϊον: ἐκείνου γὰρ ἦν φίλος. αἰτουμένου δ᾽ ἡμέρας αὐτοῦ μίαν ὁ
Κικέρων μόνην τὴν ἐπιοῦσαν ἔδωκε: καὶ ὁ δῆμος ἠγανάκτησεν εἰθισμένων
τῶν στρατηγῶν δέκα τοὐλάχιστον ἡμέρας διδόναι τοῖς κινδυνεύουσι.
[5]
τῶν δὲ δημάρχων αὐτὸν διαγαγόντων ἐπὶ τὸ βῆμα
καὶ κατηγορούντων, ἀκουσθῆναι δεηθεὶς εἶπεν ὅτι τοῖς κινδυνεύουσιν ἀεί,
καθ᾽ ὅσον οἱ νόμοι παρείκουσι, κεχρημένος ἐπιεικῶς καὶ φιλανθρώπως δεινὸν
ἡγεῖτο τῷ Μανιλίῳ ταὐτὰ μὴ παρασχεῖν ἧς οὖν ἔτι μόνης κύριος ἦν
ἡμέρας στρατηγῶν, ταύτην ἐπίτηδες ὁρίσαι: τὸ γὰρ εἰς ἄλλον ἄρχοντα
τὴν κρίσιν ἐκβαλεῖν οὐκ εἶναι βουλομένου βοηθεῖν.
[6]
ταὐτὰ λεχθέντα θαυμαστὴν ἐποίησε τοῦ δήμου μεταβολήν καὶ πολλὰ
κατευφημοῦντες αὐτόν ἐδέοντο τὴν ὑπὲρ τοῦ Μανιλίου συνηγορίαν
ἀναλαβεῖν. ὁ δ᾽ ὑπέστη προθύμως, οὐχ ἥκιστα διὰ Πομπήϊον ἀπόντα: καὶ
καταστὰς πάλιν ἐξ ὑπαρχῆς ἐδημηγόρησε, νεανικῶς τῶν ὀλιγαρχικῶν καὶ τῷ
Πομπηίῳ φθονούντων καθαπτόμενος.
Plutarch. Plutarch's Lives. with an English Translation by. Bernadotte Perrin. Cambridge, MA. Harvard University Press. London. William Heinemann Ltd. 1919. 7.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This text was converted to electronic form by optical character recognition and has been proofread to a high level of accuracy.
Purchase a copy of this text (not necessarily the same edition) from Amazon.com
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.