60. Petro Antonio Ianonio
Cur sacros iterum colles et amoena viretaPieridum et sanctos ausus inire choros?
Iam te desuetum Musae risere canentem,
Venit et ad numeros aegra Thalia tuos.
5Hoc peperit coniunx et habendi caeca libido
Et nomen patris hoc tibi dulce dedit.
Quam satius fuerat viduo dormire cubili
Clamosum et numquam sollicitare forum,
Quin etiam culto contentus iugere terrae
10Vivere divitiis nec satiare sitim!
Forsitan immenso vixisses cognitus orbe
Quaque patent terrae quaque patent maria
Nec te vexarent miserae mala plurima vitae
Nec tibi mors, tempus nec nocuisset edax.
15Delphica vixisset totum cantata per orbem,
Quae tecum infelix tota sepulta iacet.
Ergo quum fueris postrema morte solutus,
Ipse tui nulla parte superstes eris
Et circa tumulum levis obdensabitur umbra,
20Obducet tenebris nox tibi caeca caput:
Et tua transibunt spernentes ossa Camaenae
Et veniet cineri gloria nulla tuo.