78.
<Laura, veni, te ru>ra vocant, l<...>us plaudit et aerAtque inter frondes te levis aura vocat.
Ipsi te montes, procul haec te rura salutant,
Leticiaque tuum nomen ad astra ferunt.
5Ingeminant plausum valles cavaque antra resultant:
<Ecce> ferunt nostrae munera Naiades.
E<t> tibi dant calathos, quos circumplexus acanthus
Vestit, et hos hederae brachia lenta ligant,
Et texunt niveis redolentia serta ligustris,
10Purpureis pingunt lilia mista rosis:
Inflectensque tibi molleis Polihymnia voces
Per sylvas passim carmina laeta canit.
Et <Ca>nave Paphias servat tibi nota columbas:
Poma suis pendent roscida in arboribus.
15Benacusque pater placidis assurgit ab undis
Componens fluctus, et maria alta domat:
Fertque manu laurum ab radice et quassat olivam
Et firmat foelici omine connubium
Aurato et plenos fundit limone canistros,
20Et "Lauram" arguta litore voce sonat:
Addit citria mala et suaves miscet odores,
Et vos, o myrthi, carpit, odoriferae,
Et fert nodoso ramosa corallia trunco
Quae genitor Nympharum huic dedit Occeanus.
25At Nymphae alludunt crispatis leniter undis,
Quas Zephyrus paulatim incitat horrificans:
Syrmio lascivisque tibi blanditur ocellis
Garda et Veronae Turris amata tuae.
Omnes certatim studio venere videndi
30Et gens effusa est plurima littoribus,
Inclinatque tibi se nubifer Apenninus
Et quercus coelo quae capita alta ferunt.
Huc ades et formosa satis ne despice rura:
Rura etiam Pallas, Phaebus et incoluit.
35Quin etiam ruri suus est honor: aspice ut ista
Rura humilesque etiam pax colat alma casas.
Hic pax assidua est, hic est syncera voluptas:
Hic Mars nec somnos aera recurva fugant.
Vexantur bello miseris cum civibus urbes:
40Sunt procul a nostris praelia liminibus,
Bella malum commune, nephas commune virorum,
Bella virum et virtutum omnium amara lues.
Hic umbrae altorum nemorum et de valle volutus
Fons gelidus rauco murmure saxa ciet:
45Hic nitidi soles, hic indulgentia coeli,
Hic tristes animos gramina laeta movent.
Adde quod et tenero venis expectata marito,
Qui nunc iucundi tempora veris agit.
Tecum hic formosus concordes exiget annos,
50Diceris pulchra tu quoque prole parens;
Hic tibi erit castae turtur tuus et tua vita
Et soli dominae serviet usque tibi
Probraque committet cum nulla turpia moecha:
Nam tu formosa floridulo ore nites.
55Semper erit thalamo foelix concordia vestro,
Iuppiter, <ut> rixarum omne genus fugiet;
Utque ulmo vittis gaudet coniuncta marito
Quae se se extollit luxuriatque magis,
Sic foelix eris ardenti coniuncta marito:
60Vestra erit ex omni parte probata fides.
Non decet amplius hunc patefactum abscondere amorem:
Laura, veni et dudum quod cupis ipsa cape.
Hoc iubet alma Venus: Veneri ne, pulchra, repugna
Neu magnae spernas mollia iussa deae.
65Connubium ne sperne istud, ne inculta senescas,
Neu iaceas lecto caelibe frigidula:
Namque huic coniugio laeti assensere parentes
Et Caesar dextris annuit auspiciis.
