63. de Andra puella
In nodum tortos collegerat Andra capillosEt levis aureolam huic sparserat aura comam
Illiusque vagis radiabat lumen ocellis
Ut Veneris caelo splendida stella micat:
5Indueratque pium facies formosa colorem
Et gratus steterat fusus in ore rubor.
Tunc ego cui molles carpebat fiamma medullas
Arsi, nec noram quid ferus esset Amor.
Forma Andrae caelestis erat, mortale sonabat
10Vox nihil, et certe haec est dea visa mihi.
Pace igitur vestra, caelestia numina, dicam:
"Contigit humano nuper amare deam".