Titus Livius (Livy), The History of Rome, Book 42
Evan T. Sage, Ph.D. and Alfred C. Schlesinger, Ph.D., Ed.

6. a Delphis et Aetolico concilio Marcellus in Peloponnesum traiecit Aegium,¹ quo Achaeis edixerat conventum. [2] ubi collaudata gente quod constanter vetus decretum de arcendis aditu finium regibus Macedonum tenuissent, insigne adversus Persea odium² Romanorum fecit; [3] quod ut maturius [p. 308] erumperet, Eumenes rex commentarium ferens³ secum, quod de apparatibus belli omnia inquirens fecerat, Romam venit. [4] per idem tempus quinque legati ad regem missi, qui res in Macedonia aspicerent. alexandriam iidem ad Ptolemaeum renovandae amicitiae causa proficisci iussi. [5] legati erant hi: C. Valerius C. Lutatius Cerco Q. Baebius Sulca M. Cornelius Mammula M. Caecilius Denter. [6] et ab⁴ Antiocho rege sub idem tempus legati venerunt; quorum princeps Apollonius in senatum introductus multis iustisque causis regem excusavit, quod stipendium serius quam ad⁵ diem praestaret; [7] id se omne advexisse, ne cuius nisi temporis gratia regi fieret. [8] donum praeterea afferre, vasa aurea quingentum pondo. petere regem ut, quae cum patre suo societas atque amicitia fuisset, ea secum renovaretur, imperaretque sibi populus Romanus, quae bono fidelique socio regi essent imperanda; se in⁶ nullo usquam cessaturum officio. [9] ea merita in se⁷ senatus fuisse cum Romae esset, eam comitatem iuventutis, ut pro rege non pro obside omnibus ordinibus fuerit. [10] legatis benigne responsum, et societatem renovare cum Antiocho quae cum patre eius fuerat, A. Atilius praetor urbanus iussus. [11] quaestores urbani stipendium, vasa aurea censores [p. 310] acceperunt, eisque negotium datum est ut ponerent⁸ ea in quibus templis videretur; legato⁹ centum milium aeris munus missum et aedes liberae hospitio datae sumptusque decretus, donec in Italia esset. [12] legati qui in Syria fuerant renuntiaverant¹⁰ in maximo eum honore apud regem esse amicissimumque populo Romano.