Ἄλεξις δ᾽ ἐν Ὀδυσσεῖ ὑφαίνοντι καὶ τὴν κεφαλὴν τοῦ θύννου ἐπαινῶν φησιν
ὅστις ὠψώνηκ᾽ ἴσως
ταύταις μεγαλείως ταῖς κάκιστ᾽ ἀπολουμέναις
ὑπογάστρι᾽ ἐλθὼν ἃς Ποσειδῶν ἀπολέσαι
βράττειν τε γεννικῶς παρασκευάζεται
πλευρὰν μετ᾽ αὐτῶν.
καὶ τοὺς ἁλιέας δ᾽ εἰς τὸ βάραθρον ἐμβάλω:
ἀπελευθέρων ὀψάρια θηρεύουσί μοι,