[5] Sed quoniam “aheni” quoque exemplo usi sumus, venit nobis in memoriam Fidum Optatum, multi nominis Romae grammaticum, ostendisse mihi librum Aeneidos secundum mirandae vetustatis, emptum in Sigillariis viginti aureis, quem ipsius Vergili fuisse [p. 130] credebatur. In quo duo isti versus cum ita scripti forent:
Vestibulum ante ipsum primoque in limine Pyrrusadditam supra vidimus h litteram et “ahena” factum.
Exultat, telis et luce coruscus aena,