This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Table of Contents:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
φέρε δὴ τούτων εἰρημένων ἡμῖν λέγωμεν ἤδη καὶ
περὶ τῆς συνθέσεως τῶν ὀνομάτων ᾗ κέχρηται ὁ
ἀνήρ. ὅτι μὲν οὖν περιττή τίς ἐστιν ἡ τῆς λέξεως τῆς
Δημοσθένους ἁρμονία καὶ μακρῷ δή τινι διαλλάττουσα
τὰς τῶν ἄλλων ῥητόρων, οὐκ ἐμὸς ὁ μῦθος.
ἅπαντες γὰρ εὖ οἶδ᾽ ὅτι ταύτην αὐτῷ τὴν ἀρετὴν ἂν
[p. 206]
μαρτυρήσειαν, ὅσοι μὴ παντάπασι πολιτικῶν εἰσιν
ἄπειροι λόγων, ὅπου γε καὶ οἱ κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν
ἀκμάσαντες ἐκείνῳ θαυμάζοντές τε δῆλοί εἰσιν
αὐτὸν καὶ ζηλοῦντες ταύτης μάλιστα τῆς εὐτεχνίας,
καίτοι τινὲς οὐδ᾽ οἰκείως διακείμενοι πρὸς αὐτόν, ὥστε
κολακείας ἐξενέγκασθαι δόξαν, ἀλλ᾽ ἔνιοί γε καὶ σφόδρα
ἀπεχθεῖς καὶ ἀδιαλλάκτους ἐπανῃρημένοι πολέμους.
ὧν ἦν Αἰσχίνης ὁ ῥήτωρ, ἀνὴρ λαμπροτάτῃ φύσει
περὶ λόγους χρησάμενος, ὃς οὐ πολὺ ἂν ἀπέχειν δοκεῖ
τῶν ἄλλων ῥητόρων καὶ μετὰ Δημοσθένην μηδενὸς
δεύτερος ἀριθμεῖσθαι. οὗτος μὲν δὴ τῆς ἄλλης
δεινότητος, ἣ περὶ τὸν ἄνδρα τοῦτον ἐγένετο κατὰ τὸ
λεκτικόν, ἔστιν ἃ διακνίζει καὶ συκοφαντεῖ, πρᾶγμα
ἐχθροῦ ποιῶν. καὶ γὰρ καινότητα ὀνομάτων καὶ ἀηδίαν
καὶ περιεργίαν καὶ τὸ σκοτεινὸν δὴ τοῦτο καὶ
πικρὸν καὶ ἄλλα πολλὰ τοιαῦτα προστρίβεται αὐτῷ,
βασκαίνων μέν, ὥσπερ ἔφην, καὶ ταῦτα, ὅμως δ᾽ οὖν
ἀφορμάς γέ τινας τοῦ συκοφαντεῖν εὐλόγους λαμβάνων.
περὶ δὲ τῆς συνθέσεως τῶν ὀνομάτων οὐδὲν οὔτε
[p. 207]
μεῖζον . . . ἢ καταγέλωτα φέρων. καὶ οὐχὶ τοῦτό πω
θαυμάζειν ἄξιον, ἀλλ᾽ ὅτι καὶ μαρτυρῶν πολλαχῇ
τὴν ἀρετὴν τῷ ῥήτορι κατάδηλός ἐστι καὶ ζηλῶν.
φανερὸν δὲ τοῦτο γένοιτ᾽ ἂν ἐξ ὧν αὐτὸς εἴρηκε, τότε
μὲν οὕτω πως γράφων: “ὅταν δὲ ἄνθρωπος ἐξ ὀνομάτων
συγκείμενος καὶ τούτων πικρῶν καὶ περιέργων”
“ἐν γὰρ δὴ τούτοις οὐ τὴν ἐκλογὴν ἐπαινεῖ τῶν ὀνομάτων
αὐτοῦ, μὰ Δία: τίς γὰρ ἂν γένοιτο πικρᾶς καὶ
περιέργου ζῆλος ὀνομασίας;”, ἐν ἀηδία ἑτέρῳ δὲ τόπῳ
οὑτωσὶ λέγων: “ὡς ὑμᾶς ὀρρωδῶ κακῶς πάσχοντας,
τὴν σύνθεσιν τῶν Δημοσθένους ὀνομάτων ἀγαπήσαντας.”
καὶ γὰρ ἐνταῦθα πάλιν οὐ δέδοικε, μὴ τὸ κάλλος
καὶ τὴν μεγαλοπρέπειαν αὐτοῦ τῶν ὀνομάτων ἀγαπήσωσιν
Ἀθηναῖοι, ἀλλὰ μὴ λάθωσιν ὑπὸ τῆς συνθέσεως
γοητευθέντες, ὥστε καὶ τῶν φανερῶν αὐτὸν ἀδικημάτων
ἀφεῖναι διὰ τὰς σειρῆνας τὰς ἐπὶ τῆς ἁρμονίας.
ἐκ δὲ τούτων οὐ χαλεπὸν ἰδεῖν, ὅτι δεινότητα μὲν
αὐτῷ, ὅσην οὐχ ἑτέρῳ, μαρτυρῶν καὶ ταῖς σειρῆσιν
ἀπεικάζων αὐτοῦ τὴν μουσικήν, ἀγάμενος δὲ οὐ τῆς
[p. 208]
ἐκλογῆς τῶν ὀνομάτων αὐτόν, ἀλλὰ τῆς συνθέσεως,
ἀναμφιλόγως αὐτῷ ταύτην παρακεχώρηκε τὴν ἀρετήν.
Dionysii Halicarnasei Quae Exstant, Volumen Quintum. Opsuculorum, Volumen Prius. Dionysius of Halicarnassus. Hermann Usener. In Aedibus B.G. Teubneri. Leipzig. 1899. Keyboarding.
Google Digital Humanities Awards Program provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.