This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Table of Contents:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
βουλοίμην δ᾽ ἂν καὶ ταῦτα ἐνθυμηθῆναι διότι
τοὺς ἔτι δυσπείστως ἔχοντας πρὸς τὰ εἰρημένα, ὅτι
μειράκιον μὲν ἔτι ὄντα καὶ νεωστὶ τοῦ μαθήματος
ἁπτόμενον αὐτὸν οὐκ ἄλογον ἦν καὶ ταῦτα καὶ τἆλλα
πάντα διὰ πολλῆς ἐπιμελείας τε καὶ φροντίδος ἔχειν,
ἐπειδὴ δ᾽ ἡ χρόνιος ἄσκησις ἕξιν αὐτῷ ἐνεποίησε πολλὴν
καὶ τύπους ἰσχυροὺς ἐνειργάσατο τῶν αἰεὶ μελετωμένων,
τότε ἀπὸ τοῦ ῥᾴστου τε καὶ τῆς ἕξεως
αὐτὸ ποιεῖν. οἷόν τι γίνεται καὶ περὶ τὰς ἄλλας τέχνας
καὶ οὐχ ἥκιστα περὶ τὴν καλουμένην γραμματικήν.
ἱκανὴ γὰρ αὕτη καὶ τὰς ἄλλας τεκμηριῶσαι, φανερωτάτη
πασῶν οὖσα καὶ θαυμασιωτάτη. ταύτην γὰρ ὅταν
ἐκμάθωμεν, πρῶτον μὲν τὰ ὀνόματα τῶν στοιχείων
τῆς φωνῆς ἀναλαμβάνομεν, ἃ καλεῖται γράμματα. ἔπειτα
τοὺς τύπους τε αὐτῶν καὶ δυνάμεις. ὅταν δὲ ταῦτα
μάθωμεν, τότε τὰς συλλαβὰς αὐτῶν καὶ τὰ περὶ ταύτας
πάθη. κρατήσαντες δὲ τούτων τὰ τοῦ λόγου μόρια,
ὀνόματα λέγω καὶ ῥήματα καὶ συνδέσμους, καὶ τὰ συμβεβηκότα
τούτοις, συστολάς, ἐκτάσεις, ὀξύτητας, βαρύτητας,
γένη, πτώσεις, ἀριθμούς, ἐγκλίσεις, τὰ ἄλλα
παραπλήσια τούτοις μυρία ὄντα. ὅταν δὲ τὴν τούτων
[p. 243]
ἁπάντων ἐπιστήμην περιλάβωμεν, τότε ἀρχόμεθα γράφειν
τε καὶ ἀναγινώσκειν, κατὰ συλλαβὴν μὲν καὶ
βραδέως τὸ πρῶτον, ἅτε νεαρᾶς οὔσης ἔτι τῆς ἕξεως,
προβαίνοντος δὲ τοῦ χρόνου καὶ τὸν νοῦν ἰσχυρὸν
τῇ ψυχῇ περιτιθέντος ἐκ τῆς συνεχοῦς μελέτης, τότ᾽
ἀπταίστως τε καὶ κατὰ πολλὴν εὐπέτειαν, καὶ πᾶν ὅ
τι ἂν ἐπιδῷ τις βυβλίον οὐδὲν ἐκείνων ἔτι τῶν πολλῶν
θεωρημάτων ἀναπολοῦντες ἅμα νοήσει διερχόμεθα.
τοιοῦτον δή τι καὶ περὶ ταύτην ὑποληπτέον
γενέσθαι τὴν τέχνην, ἐκ τῶν μικρῶν καὶ γλίσχρων
θεωρημάτων αὐξομένην τὴν ἕξιν σὺν χρόνῳ ῥᾳδίως
αὐτῶν κρατεῖν, ὥστε ἅμα νοήσει κεκριμένον τε καὶ
ἄπταιστον αὐτῆς εἶναι τὸ ἔργον. εἰ δέ τῳ δοκεῖ ταῦτα
καὶ πόνου πολλοῦ καὶ πραγματείας μεγάλης ἔργα εἶναι,
καὶ μάλα ὀρθῶς δοκεῖ κατὰ τὸν Δημοσθένη: οὐδὲν
γὰρ τῶν μεγάλων μικρῶν ἐστι πόνων ὤνιον. ἀλλ᾽ ἐὰν
ἐπιλογίσηται τοὺς ἀκολουθοῦντας αὐτοῖς καρπούς, μᾶλλον
δ᾽ ἐὰν ἕνα μόνον τὸν ἔπαινον, ὃν ἀποδίδωσιν ὁ
χρόνος καὶ ζῶσι καὶ μετὰ τὴν τελευτήν, πᾶσαν ἡγήσεται
τήν τε πραγματείαν ἐλάττω τῆς προσηκούσης.
Dionysii Halicarnasei Quae Exstant, Volumen Quintum. Opsuculorum, Volumen Prius. Dionysius of Halicarnassus. Hermann Usener. In Aedibus B.G. Teubneri. Leipzig. 1899. Keyboarding.
Google Digital Humanities Awards Program provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.