M. Tullius Cicero, Philippics
Albert Clark, Albert Curtis Clark, Ed.

11. [28] age, si paruerit, hoc civi uti aut volumus aut possumus? ante diem xiii¹. Kalendas Ianuarias decretis vestris eum concidistis; constituistis ut haec ad vos Kalendis Ianuariis referrentur quae referri videtis, de honoribus et praemiis bene de re publica meritorum et merentium: quorum principem iudicastis² eum qui fuit C. Caesarem, qui M. Antoni impetus nefarios ab urbe in Galliam avertit³, tum⁴ milites veteranos qui primi Caesarem secuti sunt, tum⁵ illas caelestis divinasque legiones, Martiam et quartam comprobastis⁶ quibus, cum consulem suum non modo reliquissent, sed bello etiam persequerentur honores et praemia spopondistis; eodemque die D. Bruti⁷, praestantissimi civis, edicto adlato atque proposito factum eius conlaudastis⁸, quodque ille bellum privato consilio susceperat, id vos auctoritate publica comprobastis⁹. [29] quid igitur illo die aliud egistis nisi ut¹⁰ hostem iudicaretis Antonium? his vestris decretis aut ille vos aequo animo aspicere poterit aut vos illum sine dolore summo videbitis? exclusit illum a re publica, distraxit, segregavit non solum scelus ipsius sed etiam, ut mihi videtur, fortuna quaedam rei publicae. qui si legatis paruerit Romamque redierit, num umquam¹¹ perditis civibus vexillum quo concurrant defuturum putatis? sed hoc minus vereor: sunt alia quae magis timeam et cogitem¹². numquam parebit ille legatis. Novi hominis insaniam¹³, adrogantiam; novi perdita consilia amicorum, quibus ille est deditus. [30] Lucius quidem frater eius, utpote qui peregre depugnarit, familiam ducit. sit per se ipse sanus, quod numquam erit: per hos esse ei tamen non licebit. teretur¹⁴ interea tempus; belli apparatus refrigescent. Vnde est adhuc bellum tractum¹⁵ nisi ex retardatione et mora? Vt primum post discessum latronis vel potius desperatam fugam libere¹⁶ senatus haberi potuit, semper flagitavi ut convocaremur. quo die primum convocati sumus, adfui ipse¹⁷, cum designati consules non adessent, ieci sententia mea maximo vestro consensu fundamenta rei publicae, serius omnino quam decuit—nec enim ante potui¹⁸—sed tamen si ex eo tempore dies nullus intermissus esset, bellum profecto nullum haberemus. [31] omne malum nascens facile opprimitur: inveteratum fit plerumque robustius. sed tum exspectabantur Kalendae Ianuariae, fortasse non recte.