[189]
Neque fieri potest ut doleat is, qui audit,
ut oderit, ut invideat, ut pertimescat aliquid, ut ad fletum
misericordiamque deducatur, nisi omnes illi motus, quos
orator adhibere volet iudici, in ipso oratore impressi esse
atque inusti videbuntur. Quod si fictus aliqui dolor suscipiendus
esset et si in eius modi genere orationis nihil esset
nisi falsum atque imitatione simulatum, maior ars aliqua
forsitan esset requirenda: nunc ego, quid tibi, Crasse, quid
ceteris accidat, nescio; de me autem causa nulla est cur
apud homines prudentissimos atque amicissimos mentiar:
non me hercule umquam apud iudices aut dolorem aut
misericordiam aut invidiam aut odium dicendo excitare
volui quin ipse in commovendis iudicibus eis ipsis sensibus,
ad quos illos adducere vellem, permoverer;
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.