[171]
Sequitur continuatio verborum, quae duas res maxime,
conlocationem primum, deinde modum quendam formamque
desiderat. Conlocationis est componere et struere verba
sic, ut neve asper eorum concursus neve hiulcus sit, sed
quodam modo coagmentatus et levis; in quo lepide soceri
mei persona lusit is, qui elegantissime id facere potuit,
Lucilius:
quam lepide λέξεις compostae! ut tesserulae omnes
arte pavimento atque emblemate vermiculato.
Quae cum dixisset in Albucium inludens, ne a me quidem
abstinuit:
Crassum habeo generum, ne rhetoricoterus tu sis.
Quid ergo? Iste Crassus, quoniam eius abuteris nomine,
quid efficit? Illud quidem; scilicet, ut ille vult et ego
vellem, melius aliquanto quam Albucius: verum in me
quidem lusit ille, ut solet.
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.