[200]
Quod ubi sensi me in possessionem
iudici ac defensionis meae constitisse, quod et populi benevolentiam
mihi conciliaram, cuius ius etiam cum seditionis
coniunctione defenderam, et iudicum animos totos vel
calamitate civitatis vel luctu ac desiderio propinquorum vel
odio proprio in Caepionem ad causam nostram converteram,
tum admiscere huic generi orationis vehementi atque atroci
genus illud alterum, de quo ante disputavi, lenitatis et
mansuetudinis coepi: me pro meo sodali, qui mihi in
liberum loco more maiorum esse deberet, et pro mea omni
fama prope fortunisque decernere; nihil mihi ad existimationem
turpius, nihil ad dolorem acerbius accidere posse,
quam si is, qui saepe alienissimis a me, sed meis tamen
civibus saluti existimarer fuisse, sodali meo auxilium ferre
non potuissem.
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.