[10] interdum autem solutio est ipsa confessio. Confitebitur ergo multum se debere ei, cuius administratione ac providentia contingit illi pingue otium et arbitrium [p. 110] sui temporis et inperturbata publicis occupationibus quies.
O Meliboee, deus nobis haec otia fecit:
Namque erit ille mihi semper deus.