2. decepti1, inquam, sumus, patres conscripti: Antoni
est acta causa ab amicis eius, non publica. quod videbam
equidem sed quasi per caliginem: praestrinxerat2 aciem
animi D. Bruti salus. quod si in bello dari vicarii solerent,
libenter me ut D. Brutus emitteretur pro illo includi paterer.
atque3 hac voce Q.
[4]
Fufi capti sumus: 'ne si a Mutina
quidem recesserit, audiemus Antonium, ne si in senatus
quidem potestate4 futurum se dixerit?' durum videbatur:
itaque fracti sumus, cessimus. recedit5 igitur a Mutina?
'nescio.' paret senatui? 'credo,' inquit Calenus 'sed ita
ut teneat dignitatem.' valde hercules vobis laborandum
est, patres conscripti, ut vestram dignitatem amittatis, quae
maxima est; Antoni, quae neque est ulla neque esse potest,
retineatis, ut eam per vos reciperet quam per se perdidit.
si iacens vobiscum aliquid ageret, audirem fortasse: quamquam—sed
hoc malo dicere, audirem: stanti resistendum
est aut concedenda una cum dignitate libertas. at non est
integrum: constituta legatio est.
[5]
quid autem non integrum
est sapienti quod restitui potest? cuiusvis hominis est
errare; nullius nisi insipientis perseverare in errore6. posteriores
enim cogitationes, ut aiunt, sapientiores solent esse.
discussa est illa caligo quam paulo ante dixi; diluxit, patet,
videmus omnia, neque per nos solum, sed admonemur a
nostris. attendistis paulo ante praestantissimi viri quae
esset oratio. 'maestam' inquit 'domum offendi, coniugem,
liberos. admirabantur boni viri, accusabant amici quod
spe pacis legationem suscepissem.' nec mirum, P. Servili:
tuis enim severissimis7 gravissimisque sententiis omni est non
dico dignitate sed etiam spe salutis spoliatus Antonius.
[6]
ad
eum ire te legatum quis non miraretur8? de me experior:
cuius idem consilium quod tuum sentio quam reprehendatur.
nos reprehendimur soli? quid? vir fortissimus Pansa sine
causa paulo ante tam accurate locutus est tam diu? quid
egit nisi uti falsam proditionis a se suspicionem depelleret?
Vnde autem ista suspicio est? ex pacis patrocinio repentino
quod subito suscepit eodem captus errore quo nos.
[7]
quod si est erratum, patres conscripti, spe falsa atque
fallaci, redeamus in viam. optimus est portus paenitenti
mutatio consili.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.