M. Tullius Cicero, Philippics
Albert Clark, Albert Curtis Clark, Ed.

2. primum duces eos laudavistis qui contra illum bellum privato consilio suscepissent; deinde milites veteranos qui, cum ab Antonio in colonias essent deducti, illius beneficio libertatem populi Romani anteposuerunt. [4] quid? legio Martia: quid? quarta, cur laudantur¹? si enim consulem suum reliquerunt, vituperandae sunt; si inimicum rei publicae, iure laudantur. atqui cum consules nondum haberetis, decrevistis ut et de² praemiis militum et de honoribus imperatorum primo quoque tempore³ referretur. placet eodem tempore praemia constituere eis qui contra Antonium arma ceperint et legatos ad Antonium mittere? ut iam pudendum sit honestiora decreta esse legionum quam senatus: si quidem⁴ legiones decreverunt senatum defendere contra Antonium, senatus decernit legatos ad Antonium. Vtrum hoc est confirmare militum animos an debilitare virtutem? [5] hoc dies duodecim profecerunt ut, quem nemo praeter Cotylonem⁵ inventus sit qui defenderet, is habeat iam patronos etiam consularis? qui utinam omnes ante me sententiam rogarentur!—quamquam suspicor quid dicturi sint⁶ quidam eorum, qui post me rogabuntur—facilius contra dicerem si quid videretur. est enim opinio decreturum aliquem M. Antonio⁷ illam ultimam Galliam quam Plancus obtinet. quid est aliud omnia ad bellum civile hosti⁸ arma largiri, primum nervos belli, pecuniam infinitam qua nunc eget, deinde equitatum quantum velit? equitatum dico? dubitabit, credo, gentis barbaras secum adducere. hoc qui non videt, excors, qui cum videt decernit, impius est⁹. [6] tu civem sceleratum et perditum Gallorum et Germanorum pecunia¹⁰, peditatu, equitatu, copiis instrues? nullae istae excusationes sunt: 'meus amicus est.' sit patriae prius. 'meus cognatus.' an potest cognatio propior ulla¹¹ esse quam patriae in qua parentes etiam continentur? 'mihi pecuniam tribuit.' cupio videre qui id audeat dicere¹². quid autem agatur cum aperuero, facile erit statuere quam sententiam dicatis aut quam sequamini.