38.
[97]
quid ego de commentariis
infinitis, quid de innumerabilibus chirographis
loquar? quorum etiam institores1 sunt qui ea tamquam
gladiatorum libellos palam venditent. itaque tanti acervi
nummorum apud istum construuntur ut iam expendantur,
non numerentur pecuniae. at quam caeca avaritia est!
nuper fixa tabula est qua civitates locupletissimae Cretensium
vectigalibus2 liberantur, statuiturque ne post M. Brutum
pro consule3 sit Creta provincia. tu mentis4 compos, tu
non constringendus? an5 Caesaris decreto Creta post
M. Bruti decessum potuit liberari, cum Creta nihil ad
Brutum Caesare vivo pertineret? at huius venditione
decreti—ne nihil actum putetis—provinciam Cretam perdidistis.
omnino nemo ullius rei fuit emptor cui defuerit6
hic venditor.
[98]
et de exsulibus legem quam fixisti Caesar
tulit? nullius insector calamitatem: tantum queror,
primum eorum reditus inquinatos7 quorum causam Caesar
dissimilem8 iudicarit; deinde nescio cur non reliquis9 idem
tribuas: neque enim plus quam tres aut quattuor reliqui
sunt. qui simili in calamitate sunt10, cur tua misericordia
non simili fruuntur, cur eos habes in loco patrui? de quo
ferre, cum de reliquis ferres, noluisti: quem etiam ad censuram
petendam impulisti, eamque petitionem comparasti
quae et risus hominum et querelas moveret. cur autem
ea comitia non habuisti?
[99]
an quia11 tribunus plebis sinistrum
fulmen nuntiabat? cum12 tua quid interest, nulla
auspicia sunt; cum13 tuorum, tum fis14 religiosus. quid?
eundem in vii viratu15 nonne destituisti? intervenit enim cui
metuisti, credo, ne salvo capite negare non posses. omnibus
eum contumeliis onerasti quem patris loco, si ulla in
te pietas esset, colere debebas. filiam eius, sororem tuam,
eiecisti, alia condicione quaesita et ante perspecta. non
est satis: probri insimulasti pudicissimam feminam. quid
est quod addi possit? contentus eo non fuisti: frequentissimo
senatu Kalendis Ianuariis sedente patruo hanc tibi
esse cum Dolabella causam odi dicere ausus es16 quod ab
eo sorori et uxori tuae stuprum esse oblatum17 comperisses.
quis interpretari potest, impudentiorne qui in senatu, an
improbior qui in Dolabellam, an impurior qui patre18
audiente, an crudelior qui in illam miseram tam spurce,
tam impie dixeris?
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
1 institores Pantagathus: imitatores VD
2 vectigalibus om D
3 pro consule Halm: pro cons. (cos. V) codd.
4 mentis es V2D
5 an Naugerius (1): in codd., fort. num
6 defuit V
7 inquinatos aequatos Camerarius
8 dissimilem Caesar D
9 reliquis non D
10 calamitate sunt Faernus: calamitates at V: calamitate fuerint D
11 an quia D: aut qua V fulmen sin. D
12 cum om. cns
13 cum om. D
14 sis D
15 septem viratu codd., ita fere semper, sed v. 33, vii. virum hab. V eui Madvig: cũ V: quem D
16 ausus dicere es D
17 oblatum esse ns, ed. R
18 patre D et Priscian. K. ii. p. 93: patruo V, Cus.
M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes: Recognovit breviqve adnotatione critica instrvxit Albertus Curtis Clark Collegii Reginae Socius. Albert Curtis Clark. Oxford. e Typographeo Clarendoniano. 1918. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.