‘ ἀφορμὰς προέσθαι. καὶ ταῦτ᾽ οὖν ἐρωτῶντες [p. 54] χαρίζεσθαι 1 τοῖς ἀποκρινομένοις, ἃ τοὺς ἐχθροὺς καὶ δυσμενεῖς αἰσθάνονται μὴ βουλομένους ἀκούειν.’
‘καὶ μὴν ὃ γ᾽ Ὀδυσσεὺς τῷ Ἀλκινόῳ 2
σοὶ δ᾽ ἐμὰ κήδεα θυμὸς ἐπετράπετο 3 στονόεντα 4καὶ πρὸς τὸν χορὸν ὁ Οἰδίπους
εἴρεσθ᾽, ὄφρ᾽ ἔτι μᾶλλον ὀδυρόμενος στεναχίζω.
δεινὸν μὲν τὸ πάλαι κείμενον ἤδη κακόν, ὦ ξεῖν᾽, ἐπεγείρειν 5.6 ὁ δ᾽ Εὐριπίδης τοὐναντίον
ὡς ἡδὺ μεμνῆσθαι 7 πόνων’