Τίς αἰτία, δι᾽ ἣν ψαθυρὰ γίγνεται ταχὺ τὰ ἐκ συκῆς κρεμαννύμενα τῶν ἱερείων
ὁ Ἀριστίωνος εὐημέρει 1 παρὰ τοῖς δειπνοῦσι μάγειρος, ὡς τὰ τ᾽ ἄλλα χαριέντως ὀψοποιήσας καὶ τὸν ἄρτι 2 τῷ Ἡρακλεῖ τεθυμένον ἀλεκτρυόνα παραθεὶς ἁπαλὸν ὥσπερ χθιζόν, νεαρὸν ὄντα καὶ πρόσφατον. εἰπόντος; οὖν τοῦ Ἀριστίωνος, ὅτι τοῦτο γίγνεται ταχέως, εἰ σφαγεὶς εὐθὺς ἀπὸ τῆς συκῆς