‘ τιον αὐξάνεσθαι, τὸ δ᾽ ἂν 1 καταρώμενοι σπείρωσι καὶ λοιδοροῦντες.’
[p. 259] ἐπεὶ δὲ τοῦτο μὲν ὁ Φλῶρος ᾤετο παιδιὰν εἶναι καὶ φλύαρον, ἐκείνων δ᾽ οὐκ ἄν 2 τινα τῆς αἰτίας ὡς ἀλήπτου 3 προέσθαι τὴν ζήτησιν ‘ἐξεύρηκα 4’ ἔφην ‘φάρμακον, ᾧ πρὸς τὸν λόγον ἐφ᾽ ἡμᾶς 5 προσάξεις τουτονί, ἐὰν 6 καὶ σὺ διαλύσῃς ἔνια τῶν ἐκκειμένων. δοκεῖ δή μοι ἡ ψυχρότης: τὸ ἀτέραμον ἐμποιεῖν τοῖς τε πυροῖς 7 καὶ τοῖς χέδροψι, πιέζουσα καὶ πηγνύουσα τὴν ἕξιν ἄχρι σκληρότητος: ἡ δὲ θερμότης εὐδιάλυτον καὶ μαλακόν; ὅθεν οὐκ ὀρθῶς οἱ λέγοντες
ἔτος φέρει οὔτις ἄρουρα8 τὰ καθ᾽ Ὁμήρου 9 λέγουσι: τὰ γὰρ ἔνθερμα φύσει χωρία, κρᾶσιν εὐμενῆ τοῦ ἀέρος ἐνδιδόντος, ἐκφέρει μαλακωτέρους τοὺς: καρπούς. ὅσα τοίνυν ἐκ τῆς χειρὸς εὐθὺς εἰς τὴν γῆν ἀφιέμενα 10 ἐμπίπτει τῶν σπερμάτων, ἐνδυόμενα καὶ λοχευόμενα τῇ κρύψει μᾶλλον ἀπολαύει τῆς ἐν τῇ γῇ θερμότητος καὶ ὑγρότητος: τὰ δὲ προσκρούοντα τοῖς κέρασι τῶν βοῶν οὐ τυγχάνει τῆς ‘ἀρίστης’ καθ᾽ Ἡσίοδον 11 ‘εὐθημοσύνης 12, ’ ἀλλὰ σφαλλόμενα καὶ παρολισθαίνοντα ῥιπτομένοις μᾶλλον ἢ σπειρομένοις προσέοικεν ὅθεν ἢ φθείρουσιν αὐτὰ παντάπασιν αἱ ψυχρότητες, ἢ δύστηκτα καὶ ἄχυμα καὶ ξυλώδη τοῖς χιτῶσι [p. 260] γυμνοῖς’
