[p. 102] Hoc enim in loco Vergilius ἀκυρότερον eo verbo usus videtur, quod “supersit” dixit pro “longinquius diutiusque adsit,” [13] illudque contra eiusdem Vergili aliquanto est probabilius:
Florentisque secant herbas fluviosque ministrantsignificat enim supra laborem esse neque opprimi a labore. [4] An autem “superesse” dixerint veteres pro “restare et perficiendae rei deesse,” quaerebamus. Nam Sallustius in significatione ista non “superesse,” [15] sed “superare” dicit. Verba eius in Iugurtha haec sunt: “Is 1 plerumque seorsum a rege exercitum ductare et omnis res exequi solitus erat, quae Iugurthae fesso aut maioribus astricto superaverant.” [16] Sed invenimus in tertio Enni Annalium in hoc versu:
Farraque, ne blando nequeat superesse labori;
Inde sibi memorat unum super esse laborem,id est relicum esse et restare, quod, quia id est, divise pronuntiandum est, ut non una pars orationis esse videatur, sed duae. [17] Cicero autem in secunda Antonianarum, 2 quod est relicum, non “superesse,” sed “restare” dicit. [18] Praeter haec “superesse” invenimus dictum pro “superstitem esse.” [19] Ita enim scriptum est in libro epistularum M. Ciceronis ad L. Plancum, et in
