[p. 502] [4] Id quoque in eodem libro Nigidiano animadvertimus: “Si 'huius,'” inquit, “'amici' vel 'huius magni' scribas, unum i facito extremum, sin vero 'hei magnei,' 1 'hei amicei,' casu multitudinis recto, tum ante i scribendum erit e, atque id ipsum facies in similibus. Item si 'huius terrai' scribas, i littera fit extrema, si 'huic terrae,' per e scribendum est. Item 'mei' qui scribit in casu interrogandi, velut cum dicimus ' mei studiosus,' per i unum scribat, non per e; at cum 'mehei,' tum per e et i scribendum est, quia dandi casus est.” [5] Haec nos auctoritate doctissimi hominis adducti, propter eos qui harum quoque rerum scientiam quaerunt, non praetermittenda existimavimus.
XXVII
[27arg] De versibus, quos Vergilius sectatus videtur, Homeri ac Partheni.PARTHENI poetae versus est:
γλαύκῳ καὶ νηρεῖ καὶ εἰναλίῳ μελικέρτῃ.[2] Eum versum Vergilius aemulatus est, itaque fecit duobus vocabulis venuste inmutatis parem:
Glauco et Panopeae et Inoo Melicertae.