λαβεῖν, ἀλλ᾽ ὅτι καὶ πολλὰς ὥσπερ ἐν κύκλῳ τὰς ἀρχὰς ὁ
λόγος προδείκνυσιν, ἃς οὔτε ὁμοῦ ποιήσασθαι δή που δυνατὸν οὔθ᾽ ἥτις ἀρχὴ ταῖς ἄλλαις εἶναι νικήσει ῥᾴδιον
κρῖναι: ἄλλα γὰρ ἄλλων ἕνεκα ἁρμόττειν ὥς γ᾽ ἐκ τοῦ
προφαινομένου πρῶτα λεχθῆναι δόξαν παρίστησιν.
ἣν δὲ ἁπασῶν ἐπικαιροτάτην ἀρχὴν ὑπολαμβάνω καὶ
πρὸς ἣν ἥκιστ᾽ ἂν ἁμαρτεῖν, ἅπαντα καθιστάμενος τὸν
λόγον, ταύτην καὶ δὴ ποιήσομαι: εἰ δ᾽ ὀρθῶς, ἢ μὴ, πάρεστι κοινωνεῖν τῆς γνώμης. οἶμαι δ᾽, ἂν ὡς ὑπὲρ οἰκείας
καὶ μετέχων τῶν ἀγαθῶν ἔστιν οὗ φαίνωμαι τῷ λόγῳ
χρώμενος, οὐδ᾽ ὑμῖν ἂν φέρειν αἰσχύνην. ἡ γὰρ τῆς χώρας ἡμῖν φύσις τῇ φύσει τῶν ἀνδρῶν συμβαίνουσα φανήσεται καὶ οὔθ᾽ ἡ γῆ πρέπουσα ἑτέρων εἶναι, οὔκουν οὐδὲ
ἐγένετο, οὔθ᾽ οἱ ἄνδρες ἄλλης ἀντὶ ταύτης ἄξιοι, οὔκουν
οὐδὲ ἠλλάξαντο, ἀλλ᾽ ἔμειναν ἐφ᾽ ἧς εἶχον: ἄμφω δὲ
ταῦτα ὄψει καὶ μνήμῃ κρίνεται. οἵ τε γὰρ οἰκήσαντες ἀεὶ [p. 155]
τὴν χώραν ἐναργῆ καὶ θαυμαστὰ τῆς αὑτῶν ἐπιεικείας
σημεῖα ἐξήνεγκαν ἐν παντὶ τῷ παρασχόντι, τὰ μὲν ἣν
οὑτωσί τις ἂν εἴποι φιλανθρωπίαν ἐπιδεικνύμενοι τῇ τῶν
τρόπων πραότητι καὶ ταῖς ὁμιλίαις, οὐδέσιν ἄλλοις ὁμοίως
ἡμέροις εἶναι δοκεῖν λιπόντες, τὰ δ᾽ ἐν ταῖς χρείαις καὶ
τοῖς κινδύνοις ἐν προβόλου μοίρᾳ τοῖς Ἕλλησι τεταγμένοι.
καὶ τὸ τῆς χώρας αὖ σχῆμα τοιοῦτον ἐκ γῆς καὶ
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
Aristides, Aelius. Aristides. ex recensione Guilielmi Dindorfii. Leipzig. Weidmann. 1829. 1-2.
Google Digital Humanities Awards Program provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.