[29]
data merces est erroris mei magna, pontifices,
ut me non solum pigeat stultitiae meae sed etiam pudeat,
qui, cum me non repentinum aliquod tempus meum, sed
veteres multo ante suscepti et provisi labores cum viro fortissimo
et clarissimo coniunxissent, sim passus a tali amicitia
distrahi me1, neque intellexerim quibus aut ut apertis inimicis
obsisterem aut ut insidiosis2 amicis non crederem. proinde
desinant aliquando me isdem inflare verbis: 'quid sibi iste
vult? nescit quantum auctoritate valeat, quas res gesserit,
qua dignitate sit restitutus? cur ornat eum a3 quo desertus
est?'
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.