lucillius
ἄχρις ἂν ᾖς ἄγαμος, Νουμήνιε, πάντα δοκεῖ σοι
ἐν τῷ ζῆν εἶναι τῶν ἀγαθῶν ἀγαθά:
εἶθ᾽ ὅταν εἰσέλθῃ γαμετή, πάλιν εὐθὺ δοκεῖ σοι
ἐν τῷ ζῆν εἶναι πάντα κακῶν τὰ κακά.
‘ἀλλὰ χάριν τεκνίων’ — ἕξεις, Νουμήνιε, τέκνα,
χαλκὸν ἔχων πτωχὸς δ᾽ οὐδὲ τὰ τέκνα φιλεῖ.