M. Tullius Cicero, Philippics
Albert Clark, Albert Curtis Clark, Ed.

8. tam autem eras excors ut tota in oratione tua¹ tecum ipse pugnares, non modo² non cohaerentia inter se diceres, sed maxime diiuncta³ atque contraria, ut non tanta mecum quanta tibi tecum esset contentio. vitricum tuum fuisse in tanto scelere fatebare, poena adfectum querebare. ita quod proprie meum est⁴ laudasti; quod totum est senatus reprehendisti. nam comprehensio sontium mea, animadversio senatus fuit. homo disertus non intellegit eum quem contra dicit laudari a se; eos apud quos dicit vituperari. [19] iam illud cuius est, non dico audaciae—cupit enim se audacem⁵—sed, quod minime volt, stultitiae, qua vincit omnis, clivi Capitolini mentionem facere, cum inter subsellia nostra versentur armati, cum in hac cella Concordiae, di immortales! in qua me consule salutares sententiae dictae sunt, quibus ad hanc diem viximus, cum gladiis homines conlocati stent? accusa senatum; accusa equestrem ordinem qui tum cum senatu copulatus fuit; accusa omnis ordines, omnis civis, dum confiteare hunc ordinem hoc ipso tempore ab Ituraeis circumsederi. haec tu non propter audaciam dicis tam impudenter, sed quia⁶ tantam rerum repugnantiam non vides⁷. nihil profecto sapis. quid est enim dementius quam, cum rei publicae⁸ perniciosa arma ipse ceperis, obicere alteri salutaria? [20] at etiam quodam loco facetus esse voluisti. quam id te⁹, di boni, non decebat! in quo est tua culpa non nulla¹⁰. aliquid enim salis a mima uxore trahere potuisti. 'cedant arma togae.' quid? tum nonne cesserunt? at postea tuis armis cessit toga. quaeramus igitur utrum melius fuerit libertati populi Romani sceleratorum arma an libertatem nostram armis tuis cedere. nec vero tibi de versibus plura¹¹ respondebo: tantum dicam breviter, te neque illos neque ullas omnino¹² litteras nosse; me nec rei publicae nec amicis umquam defuisse, et tamen omni genere monumentorum meorum perfecisse operis subsicivis¹³ ut meae vigiliae meaeque litterae et iuventuti utilitatis et nomini Romano laudis aliquid adferrent. sed haec non huius temporis: maiora videamus¹⁴.