M. Tullius Cicero, Philippics
Albert Clark, Albert Curtis Clark, Ed.

13. [31] attende enim¹ paulisper cogitationemque sobrii hominis punctum² temporis suscipe. ego qui sum illorum, ut ipse fateor, familiaris, ut a³ te arguor, socius, nego quicquam esse medium: confiteor eos, nisi liberatores populi Romani conservatoresque rei publicae sint, plus quam sicarios, plus quam homicidas, plus etiam quam parricidas esse, si quidem est atrocius patriae parentem quam suum occidere. tu homo sapiens et considerate, quid dicis? si parricidas⁴, cur honoris causa a te sunt et in hoc ordine et apud populum Romanum semper appellati? cur M. Brutus referente te⁵ legibus est solutus, si ab urbe plus quam decem dies afuisset? cur ludi Apollinares incredibili M. Bruti honore celebrati? cur provinciae Bruto, Cassio⁶ datae, cur quaestores additi, cur legatorum numerus auctus? atqui⁷ haec acta per te. non igitur homicidas⁸. sequitur ut liberatores tuo iudicio⁹, quando quidem tertium nihil potest esse. [32] quid est? num conturbo te? non enim fortasse satis quae diiunctius¹⁰ dicuntur intellegis. sed tamen haec summa est¹¹ conclusionis meae: quoniam scelere a te liberati sunt, ab eodem¹² amplissimis praemiis dignissimos iudicatos. itaque iam retexo orationem meam. scribam ad illos ut, si qui forte, quod a te mihi obiectum est, quaerent¹³ sitne verum, ne cui negent. etenim vereor ne aut celatum me illis ipsis¹⁴ non honestum aut invitatum refugisse mihi sit turpissimum. quae enim res umquam, pro sancte Iuppiter! non modo in hac urbe sed in omnibus terris est gesta maior; quae gloriosior, quae commendatior hominum¹⁵ memoriae sempiternae? in huius me tu consili societatem tamquam in equum Troianum cum principibus includis? [33] non recuso; ago etiam gratias, quoquo animo facis. tanta enim res est ut invidiam istam quam tu in me vis concitare cum laude non comparem. quid enim beatius illis quos tu expulsos a te praedicas et relegatos? qui locus est aut tam desertus aut tam inhumanus qui illos, cum¹⁶ accesserint, non adfari atque appetere videatur? qui homines tam agrestes qui se, cum eos aspexerint, non maximum cepisse vitae fructum putent? quae vero tam immemor posteritas, quae tam ingratae litterae reperientur quae eorum gloriam non immortalitatis memoria prosequantur? tu vero ascribe me talem in numerum.