11.
[25]
sed haec vetera, illud vero recens, Caesarem meo consilio
interfectum. iam vereor, patres conscripti, ne, quod turpissimum
est, praevaricatorem mihi apposuisse videar, qui
me non solum meis laudibus ornaret sed etiam oneraret1
alienis. quis enim meum in ista societate gloriosissimi2
facti nomen audivit? cuius autem qui in eo numero fuisset
nomen est occultatum? occultatum dico? cuius non statim
divolgatum? Citius dixerim iactasse se aliquos ut fuisse in
ea3 societate viderentur, cum conscii4 non fuissent, quam ut
quisquam celari5 vellet qui fuisset6.
[26]
quam veri simile porro
est in tot hominibus partim obscuris, partim adulescentibus
neminem occultantibus meum nomen latere potuisse?
etenim si auctores ad liberandam patriam desiderarentur illis
actoribus7, Brutos ego impellerem, quorum uterque L. Bruti
imaginem cotidie videret, alter etiam Ahalae? hi igitur his8
maioribus ab9 alienis potius consilium peterent quam a suis
et foris potius quam domo10? quid? C. Cassius11 in ea familia
natus quae non modo dominatum, sed ne potentiam quidem
cuiusquam ferre potuit, me auctorem, credo, desideravit:
qui etiam sine his clarissimis viris hanc rem in Cilicia ad
ostium fluminis Cydni confecisset, si ille ad eam ripam
quam constituerat, non ad contrariam navis appulisset.
Cn.
[27]
Domitium non patris interitus, clarissimi viri, non avunculi
mors, non spoliatio dignitatis ad recuperandam12 libertatem,
sed mea auctoritas excitavit? an C. Trebonio ego13
persuasi? cui ne suadere quidem ausus essem. quo14 etiam
maiorem ei res publica gratiam debet15 qui libertatem populi
Romani unius amicitiae praeposuit depulsorque dominatus
quam particeps esse maluit. an L. Tillius16 Cimber me est
auctorem secutus? quem ego magis fecisse illam rem sum
admiratus quam facturum putavi, admiratus autem17 ob eam
causam quod immemor beneficiorum, memor patriae fuisset.
quid duos Servilios18—Cascas dicam an Ahalas?—et hos
auctoritate mea censes excitatos potius quam caritate rei
publicae? longum est persequi ceteros, idque rei publicae
praeclarum fuisse tam multos, ipsis gloriosum19.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
1 oneraret om. V
2 istius conscientia glor. facti ct: istius f. conscientia glor. ns
3 ea V: ista D
4 conscii V: socii D, del. Ferrarius
5 celare D
6 fuisset om. D
7 actoribus Madvig: auctoribus codd
8 hi igitur his V: his igitur D
9 ab V: orti ab D
10 domo Vcn: domi t: modo s
11 C. V2c: om. V1nst
12 ad liberandam (patriam add. n2) ad recipiendam D
13 ego om. D
14 quo D: quae V: quare coni. Halm
15 An C. ... debet ante Cn. Domitium (l. 22) hab. V
16 Tillius Barbadorius: T. V: Tullius D
17 autem V: sum autem cns: autem sum t
18 Servilios Vc: Servilios nomina (-e n2) propria (-o n2) nst
19 tamen multo ipsis gloriosius est D
M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes: Recognovit breviqve adnotatione critica instrvxit Albertus Curtis Clark Collegii Reginae Socius. Albert Curtis Clark. Oxford. e Typographeo Clarendoniano. 1918. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.