6.
[13]
sed quoniam illis quos
nominavi tot et talibus viris res publica orbata est, veniamus
ad vivos qui duo de consularium numero reliqui sunt1.
L. Cotta, vir summo ingenio summaque prudentia, rebus eis
gestis quas tu reprehendis supplicationem decrevit verbis
amplissimis, eique illi ipsi quos modo nominavi consulares
senatusque cunctus adsensus est2; qui honos post conditam
hanc urbem habitus est togato ante me nemini.
[14]
L. Caesar,
avunculus tuus, qua oratione, qua constantia, qua gravitate
sententiam dixit in sororis suae virum, vitricum tuum!
hunc tu cum auctorem et praeceptorem omnium consiliorum
totiusque vitae debuisses habere, vitrici te similem
quam avunculi maluisti3. huius ego alienus consiliis consul
usus sum4: tu, sororis filius, ecquid ad eum umquam de re
publica5 rettulisti? at6 ad quos refert? di immortales! ad
eos scilicet quorum nobis etiam dies natales audiendi sunt.
hodie non descendit Antonius.
[15]
cur? dat nataliciam7 in
hortis. cui? neminem nominabo: putate8 tum Phormioni
alicui, tum Gnathoni, tum etiam9 Ballioni. O foeditatem
hominis flagitiosam, o impudentiam, nequitiam, libidinem
non ferendam! tu cum principem senatorem, civem singularem
tam propinquum habeas, ad eum de re publica
nihil referas, referas ad eos10 qui suam rem11 nullam habent,
tuam exhauriunt? tuus videlicet salutaris consulatus,
perniciosus meus.
This text is part of:
Search the Perseus Catalog for:
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.