M. Tullius Cicero, For Aulus Cluentius
Albert Clark, Albert Curtis Clark, Ed.

12. [33] itaque cum hanc eius consuetudinem audaciamque cognosset¹ avunculus illius adulescentis Oppianici, Cn. Magius², isque, cum³ gravi morbo adfectus esset⁴, heredem illum sororis suae filium faceret, amicis adhibitis⁵ praesente matre sua Dinaea uxorem suam interrogavit essetne praegnas. quae cum se esse respondisset, ab ea petivit ut se mortuo apud Dinaeam — quae tum ei mulieri socrus erat — quoad pareret habitaret diligentiamque adhiberet ut id quod conceperat servare et⁶ salvum parere posset⁷. itaque ei testamento legat grandem pecuniam a filio si qui natus esset⁸; ab⁹ secundo herede nil legat. quid de Oppianico suspicatus sit videtis; [34] quid iudicarit¹⁰ obscurum non est. nam cuius¹¹ filium faceret heredem, eum tutorem liberis non adscripsit. quid Oppianicus fecerit cognoscite ut illum Magium intellegatis non¹² longe animo prospexisse morientem. quae pecunia mulieri legata erat a filio, si qui natus esset¹³, eam praesentem Oppianicus non debitam mulieri solvit, si haec solutio legatorum et non merces abortionis appellanda est. quo illa pretio accepto multisque praeterea muneribus quae tum ex tabulis Oppianici recitabantur spem illam quam in alvo commendatam a viro continebat victa avaritia sceleri Oppianici vendidit. nihil posse iam ad hanc improbitatem addi videtur; [35] attendite exitum. quae mulier obtestatione viri decem illis mensibus ne domum quidem ullam nisi socrus suae nosse debuit, haec quinto mense post viri mortem ipsi Oppianico nupsit. quae nuptiae non diuturnae fuerunt; erant enim non matrimoni dignitate sed sceleris societate coniunctae.