38.
[105]
tum
etiam illi quinque qui imperitorum hominum rumusculos
aucupati tum illum absolverunt iam suam clementiam laudari
magno opere nolebant; a quibus si qui quaereret
sedissentne iudices in C. Fabricium, sedisse se dicerent; si
interrogarentur num quo crimine is esset accusatus praeterquam
veneni eius quod quaesitum habito diceretur,
negarent; si deinde essent rogati quid iudicassent, condemnasse
se dicerent; nemo enim absolvit. eodem modo
quaesitum si esset de Scamandro, certe idem respondissent;
tametsi ille una sententia est absolutus, sed illam
unam nemo tum istorum suam dici vellet.
[106]
Vter igitur
facilius suae sententiae rationem redderet, isne qui se et
sibi et rei iudicatae constitisse dicit, an ille qui se in
principem malefici lenem, in adiutores eius et conscios
vehementissimum esse respondit1? quorum ego de sententia
non debeo disputare; neque enim dubito quin ei2
tales viri suspicione aliqua perculsi repentina de statu suo
declinarint3. qua re eorum qui absolverunt misericordiam
non reprendo, eorum qui in iudicando superiora iudicia
secuti sunt sua sponte, non Staieni fraude, constantiam
comprobo, eorum vero qui sibi non liquere dixerunt sapientiam
laudo, qui absolvere eum quem nocentissimum cognorant
et quem ipsi bis iam4 antea condemnarant nullo modo
poterant, condemnare, cum tanta consili infamia et tam
atrocis rei suspicio esset iniecta, paulo posterius patefacta
re maluerunt.
[107]
ac ne ex facto solum sapientes illos iudicetis,
sed etiam ex hominibus5 ipsis quod hi6 fecerunt7 rectissime
ac sapientissime factum probetis, quis P. Octavio Balbo
ingenio prudentior, iure peritior, fide, religione, officio diligentior
aut sanctior commemorari potest? non absolvit.
quis Q.8 Considio constantior, quis iudiciorum atque eius
dignitatis quae in iudiciis publicis versari debet peritior,
quis virtute, consilio, auctoritate praestantior? ne is quidem
absolvit. longum est de singulorum virtute ita9 dicere,
quaeque10 iam cognita sunt ab omnibus verborum ornamenta
non quaerunt. qualis vir M. Iuventius Pedo fuit ex
vetere illa iudiciorum11 disciplina, qualis L. Caulius mergus,
M. Basilus12, C. Caudinus! qui omnes in iudiciis publicis
iam tum florente re publica floruerunt. ex eodem numero
L. Cassius, Cn. Heius13 pari et integritate et prudentia;
quorum nullius sententia est Oppianicus absolutus. atque
in14 his omnibus natu minimus, ingenio et diligentia et religione
par eis quos antea commemoravi, P. Saturius, in eadem
sententia fuit.
[108]
O innocentiam Oppianici singularem! quo
in reo qui absolvit ambitiosus, qui distulit cautus, qui condemnavit
constans existimatur.
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.