60.
cognoscite nunc id quod ad vestrum
ius iurandum pertinet, quod vestri iudici est, quod vobis
oneris imposuit ea lex qua coacti huc convenistis, de criminibus
veneni, ut omnes intellegant quam paucis verbis haec
causa perorari potuerit, et quam multa a me dicta sint quae
ad huius voluntatem maxime, ad vestrum iudicium minime
pertinerent.
[165]
obiectum est C. Vibium1 capacem2 ab hoc A. Cluentio
veneno esse sublatum. opportune adest homo summa fide
et omni virtute praeditus3, L. Plaetorius, senator qui illius
Vibi hospes fuit et familiaris. apud hunc ille Romae
habitavit, apud hunc aegrotavit, huius domi est mortuus.
at4 heres est Cluentius. intestatum dico esse5 mortuum
possessionemque eius bonorum ex edicto praetoris6 huic
illius sororis filio, adulescenti pudentissimo et in primis
honesto, equiti Romano, datam, N. Cluentio quem videtis.
[166]
alterum venefici crimen Oppianico huic adulescenti, cum
eius in nuptiis more Larinatium multitudo hominum pranderet,
venenum habiti consilio paratum; id cum daretur in
mulso, Balbutium quendam, eius familiarem, intercepisse,
bibisse, statimque esse mortuum. hoc ego si sic agerem
tamquam mihi crimen esset diluendum, haec pluribus verbis7
dicerem per8 quae nunc paucis percurrit oratio mea.
[167]
quid
umquam habitus in se admisit ut hoc tantum ab eo facinus
non abhorrere videatur? quid autem magno opere Oppianicum
metuebat, cum ille verbum omnino in hac ipsa causa
nullum facere potuerit, huic autem accusatores viva matre9
deesse non possint10? id11 quod iam intellegetis. an ut de
causa eius periculi nihil decederet, ad causam novum crimen
accederet? quod autem tempus veneni dandi illo die, illa12
frequentia? per quem porro13 datum? unde sumptum? quae
deinde interceptio poculi? cur non de integro autem datum?
multa sunt quae dici possunt, sed non committam ut videar
non dicendo voluisse dicere; res enim14 se ipsa defendit15.
[168]
nego illum adulescentem quem statim epoto poculo mortuum
esse dixistis omnino illo die esse mortuum. Magnum crimen16
et impudens mendacium! perspicite cetera. dico illum,
cum ad illud prandium crudior venisset et, ut aetas illa17 fert,
sibi tamen18 non pepercisset, aliquot dies aegrotasse et ita
esse mortuum. quis19 huic rei testis est? idem qui sui
luctus, pater; pater, inquam, illius adulescentis, quem20
propter animi dolorem pertenuis suspicio potuisset ex illo
loco21 testem in A. Cluentium constituere, is hunc22 suo testimonio
sublevat; quod recita. tu autem, nisi molestum
est, paulisper exsurge; perfer hunc dolorem commemorationis
necessariae, in qua ego diutius non morabor quoniam,
quod fuit viri optimi, fecisti ut23 ne cui innocenti maeror tuus
calamitatem et falsum crimen adferret24.
Click on a word to bring up parses, dictionary entries, and frequency statistics
1 C. om. a
2 Capacem Mμ: Capacum ς: Cappadocem b2ψ2a
4 at (aut M) heres est Cluentius Mς: om. bψa
6 ex edicto praetoris ψ2a (?ς): praetoris edicto Mμ
7 verbis om. Quintil. ix. 2. 48
9 viva matre ςa: matre viva Mμ
12 illa ςa, Quintil.: in illa Mμ
13 porro deinde Quintil.
15 defendit ςa: defendat Mμ: defendet C. Stephanus
21 loco luctu Sylvius
M. Tullius Cicero. M. Tulli Ciceronis Orationes: Recognovit brevique adnotatione critica instruxit Albertus Curtis Clark Collegii Reginae Socius. Albert Curtis Clark. Oxonii. e Typographeo Clarendoniano. 1908. Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.