Ξέναρχος ἐν Βουκολίωνι:
ἐρῶν ἑταίρας ἕτερα χρησιμώτερα ...
’’
φθίνει δόμος
ἀσυντάτοισι δεσποτῶν κεχρημένος
τύχαις, ἀλάστωρ τ᾽ εἰσπέπαικε Πελοπιδῶν.
ἄστυτος οἶκος κοὐδὲ βυσαύχην θεᾶς
Δηοῦς σύνοικος, γηγενὴς βολβός, φίλοις
ἑφθὸς βοηθῶν δυνατὸς ἐστ᾽ ἐπαρκέσαι:
μάτην δὲ πόντου κυανέαις δίναις τραφεὶς [p. 278]