Ἀττικοὶ δὲ καὶ οὐδετέρως λέγουσι, καὶ γίνεται ἡ γενικὴ τοῦ ταρίχους. Χιωνίδης Πτωχοῖς:
τάριχος ὀπτὸς εὐθὺς ἂν ἴδῃ τὸ πῦρ.
σαπρὸς τάριχος τὴν ὀρίγανον φιλεῖ.
οὐκ ἂν πάθοι τάριχος ὧνπερ ἄξιος.
ἡ δὲ δοτικὴ ταρίχει ὡς ξίφει. Μένανδρος Ἐπιτρέπουσιν
ἆρ᾽ ἂν φάγοιτ᾽: ἂν καὶ ταρίχους, ὦ θεοί; [p. 58]
καὶ ἐπὶ αἰτιατικῆς
ἐπὶ τῷ ταρίχει τῷδε τοίνυν κόπτετον.
”
ἐπέπασα