τοιούτων γὰρ ᾀσμάτων αὐτοῦ πᾶσα πλήρης ἡ Φοινίκη, ἐν ᾗ καὶ αὐτὸς περιῄει καλαμίζων μετὰ τῶν τοὺς κολάβρους καλουμένους συντιθέντων. [p. 238] εἴρηται γάρ, ὦ καλὲ Οὐλπιανέ, τοὔνομα. καὶ ὅ γε Σκήψιος Δημήτριος ἐν τῷ δεκάτῳ τοῦ Τρωικοῦ Διακόσμου φησὶν οὕτως: ‘ Κτησιφῶν ὁ Ἀθηναῖος ποιητὴς τῶν καλουμένων κολάβρων, ὃν καὶ ὁ πρῶτος ’’
πρὶν μολεῖν καὶ κεῖνον, ἀνστῶ,6 μὴ κακὸν
σὲ μέγα ποιήσῃ κἀμὲ τήνδε δειλάκραν,
ἁμέρα καὶ δή10, τὸ φῶς διὰ τᾶς θυρίδος οὐκ εἰσορῇς;