[*] 163. Neuionische Mundart.Vgl. Bredov. dial. Herod. p. 281 sqq.; Ekedahl de usu pron. pers. et refl. Herodoteo (Lund 1885).)
Singularis. | |||
N. | ἐγώ, ἔγωγε | συ?́, σύγε | (Bedeutung indirekt reflexiv oder ohne Reflexion.) |
G. | ἐμέο, ἐμεῦ, μεῦ enkl. | σέο, σεῦ | εὗ, enkl. Hdt. 3.135. |
D. | ἐμοί, μοί enkl. | σοί orth., τοί enkl. | οἷ, enkl. (Neutr. 6, 119; 4, 34). |
A. | ἐμέ, μέ enkl. | σέ orth. u. enkl. | μίν enkl. = eum, eam, id, doch auch indir. refl. [Neutr. Hdt. 1.93. 178. 7, 143 u. s.]. |
Pluralis. | |||
N. | ἡμεῖς | ὑμεῖς | σφεῖς (indirekt reflexiv) m. f. Hdt. 4.43. 7, 168 u. s. |
G. | ἡμέων | ὑμέων | σφέων enkl. (Neutr. Hdt. 5.58). |
D. | ἡμῖν | ὑμῖν | σφίσι sibi (indir. Refl.; ohne Reflexion Hdt. 5.103. 6, 105. 8, 68 β, wo Stein überall in σφι korrigiert), σφί enkl. |
A. | ἡμέας | ὑμέας | σφέας enkl. m. f., σφᾶς αὐτούς Hipp. 996, b. σφέα n. enkl. Hdt. 1.46 u. s. oft. [σφέ enkl. st. σφέας, σφέα Hdt. 1.71. 3, 52. 53. 7, 170 wird verworfen]. |