[*] 209. The above succession of imperfect and aorist is the type, but there are variations. “ἡμέρας μὲν πέντε ἡσύχαζον, τῇ δ᾽ ἕκτῃ ἐτάσσοντο ἀμφότεροι ὡς ἐς μάχην”, THUC.3.107.3; Five days they kept quiet, but on the sixth both parties began to draw up as for battle. THUC.3.107.3(see above). HDT.7. 20: “ἐπὶ μὲν τέσσερα ἔτεα πλήρεα παραρτέετο στρατιήν τε καὶ . . ., πέμπτῳ δὲ ἔτεϊ ἀνομένῳ ἐστρατηλάτεε χειρὶ μεγάλῃ πλήθεος”. HOM. Od. 10.28 sqq.: “ἐννῆμαρ μὲν ὁμῶς πλέομεν νύκτας τε καὶ ἦμαρ”, | “τῇ δεκάτῃ δ᾽ ἤδη ἀνεφαίνετο πατρὶς ἄρουρα”, | “καὶ δὴ πυρπολέοντας ἐλεύσσομεν ἐγγὺς ἐόντας:” | “ἔνθ᾽ ἐμὲ μὲν γλυκὺς ὕπνος ἐπήλυθε κεκμηῶτα”. (Only an apparent exception. The action is interrupted by the “ἐπήλυθε”.)
. (Aorist followed by imperfect.)“ ἐννῆμαρ ξείνισσε καὶ ἐννέα βοῦς ἱέρευσεν
ἀλλ᾽ ὅτε δὴ δεκάτη ἐφάνη ῥοδοδάκτυλος ἠώς,
καὶ τότε μιν ἐρέεινε καὶ ἤτεε σῆμα ἰδέσθαι
”