[*] 628. Limitations of the predicative position. The popular use of the predicative position seems never to have gone far beyond the more simple combinations, and outside of these it is found most frequently in authors who are given to making points and so becomes a gnomon of artificial style.1 “τηλικαύτην ἀποχρῆν οἶμαι τὴν δύναμιν”, DEM.4.22; I think that the force (proposed) is sufficient (though) so small. “καὶ γὰρ τῇ λέξει ποιητικωτέρᾳ καὶ ποικιλωτέρᾳ τὰς πράξεις δηλοῦσι”, ISOC.15.47; For the language in which they set forth their themes has a leaning toward the poetical and ornate. “ἀναπεπταμέναις αὐτὸν ἐδέχοντο ταῖς πύλαις”, Ibid. 126; They received him with gates wide open. LYCURG.67: “μόνος τῶν ἄλλων πολιτῶν οὐ κοινὴν ἀλλ᾽ ἰδίαν τὴν σωτηρίαν ἐζήτησεν”. 96: “λέγεται ... τοὺς ... ταχεῖαν τὴν ἀποχώρησιν ποιησαμένους ... ἀπολέσθαι”. 145: “φανερᾷ τῇ ψήφῳ καταψηφισάμενος”. DEM.2.13: “πολλὴν δὴ τὴν μετάστασιν καὶ μεγάλην δεικτέον”. 4.22: “ἐπειδάν, διότι τηλικαύτην ἀποχρῆν οἶμαι τὴν δύναμιν ..., διδάξω”. 19.19: “εἶπε δὲ τοιούτους λόγους καὶ τηλικαῦτα καὶ τοσαῦτ᾽ ἔχοντας τἀγαθά”. 37.41: “ἀλλ᾽ ἐγὼ πολλῷ τῷ δικαίῳ περιεῖναι βουλόμενος συνεχώρουν”. [49]DEM., 8: “τὸ μὲν τοίνυν πρῶτον χρέως, ὃ ἐκπλέων ἔλαβε στρατηγῶν τὸ ὕστερον, τοσοῦτον ὀφείλει”. AESCHIN.2.176: “καὶ τοσαῦτ᾽ ἔχοντες τἀγαθά”. 3.146: “προσέμειξε ... τὸν κίνδυνον ἀπαρασκεύῳ τῇ πόλει”. ISOC.2.7: “μεγάλας τὰς προσδοκίας παρέσχεν ... πολὺ καταδεεστέραν τὴν δόξαν τῆς ἐλπίδος ἔλαβεν”. 6.1: “τοσαύτην πεποίημαι τὴν μεταβολήν”. 20: “τὴν δὲ βασιλείαν ἐξαίρετον αὑτοῖς παρ᾽ ἐκείνων ἔλαβον”. 45: “πολὺ δὲ μείζω τὴν δύναμιν τὴν αὑτοῦ τῆς πρότερον ὑπαρχούσης ἐκτήσατο”. 8.47: “ἡμεῖς δ᾽ ... ὥσπερ βασιλεὺς ὁ μέγας μισθωτοῖς χρώμεθα τοῖς στρατοπέδοις”. 104: “καὶ τοῖς ἁμαρτήμασι παραπλησίοις ἐχρήσαντο καὶ τὸ τελευταῖον ὁμοίαις ταῖς συμφοραῖς περιέπεσον”. 9.54: “ταχὺν τὸν καιρὸν Λακεδαιμόνιοι παρεσκεύασαν”. 15.47: “καὶ γὰρ τῇ λέξει ποιητικωτέρᾳ καὶ ποικιλωτέρᾳ τὰς πράξεις δηλοῦσι, καὶ τοῖς ἐνθυμήμασιν ὀγκωδεστέροις καὶ καινοτέροις χρῆσθαι ζητοῦσιν, ἔτι δὲ ταῖς ἄλλαις ἰδέαις ἐπιφανεστέραις καὶ πλείοσιν ὅλον τὸν λόγον διοικοῦσιν”. 15.126 (see above). ANTIPHON, 3 “γ” 6: “πολεμίῳ τῷ τούτου βέλει περιπεσών”. 5.12: “ἀνώμοτος μὲν αὐτὸς ἐμοῦ κατηγορεῖς, ἀνώμοτοι δὲ οἱ μάρτυρες καταμαρτυροῦσι ... ἀνωμότοις πιστεύσαντας τοῖς μαρτυροῦσι”. 38: “οὐκ ἀληθῆ τὴν αἰτίαν ἐπέφερον ἣν ᾐτιῶντο”. PLATO, Apol. 31C: “ἱκανὸν γὰρ ... ἐγὼ παρέχομαι τὸν μάρτυρα ... τὴν πενίαν”. Rpb. 406 B: “καλὸν ἄρα τὸ γέρας, ἔφη, τῆς τέχνης ἠνέγκατο”. XEN. An. 1.7.14: “συντεταγμένῳ τῷ στρατεύματι παντί”. 8.1: “ἱδροῦντι τῷ ἵππῳ”. 4.2.11: “ὀρθίοις τοῖς λόχοις”. Cyr. 3.3.18: “πολὺ μέντοι ἡμεῖς μὲν βελτίοσι καὶ ἐρρωμενεστέραις ταῖς ψυχαῖς τῶν στρατιωτῶν χρησόμεθα ἢν ἴωμεν κτἑ”. Hell. 1.5.14: “διεσπαρμέναις ταῖς ναυσί”. 3.2.23: “ἐπιληΐδας γὰρ ἔχοιεν τὰς πόλεις”. 4.21: “πολλὰ τὰ ἐπιτήδεια τῇ στρατιᾷ εἶχε” (provisions galore). THUC.1.117.1: “ἀφάρκτῳτῷ στρατοπέδῳ”. 2.4.2: “ἐμπείρους δὲ ἔχοντες τοὺς διώκοντας”. 38.2: “οἰκειοτέρᾳ τῇ ἀπολαύσει τὰ αὐτοῦ ἀγαθὰ γιγνόμενα καρποῦσθαι”. 39.3: “ἁθρόᾳ δὲ τῇ δυνάμει ἡμῶν οὐδείς πω πολέμιος ἐνέτυχε”. 49.5: “τῇ δίψῃ ἀπαύστῳ ξυνεχόμενοι”. 76.4: “ἀφίεσαν τὴν δοκὸν χαλαραῖς ταῖς ἁλύσεσι”. 100.2: “καὶ τῇ ἄλλῃ παρασκευῇ κρείσσονι ἢ ξύμπαντες οἱ ἄλλοι βασιλῆς ὀκτὼ οἱ πρὸ αὐτοῦ γενόμενοι”. 6: “αὑτοὺς πολλαπλασίῳ τῷ ὁμίλῳ ἐς κίνδυνον καθίστασαν”. 3.21.1: “εἶχε” (sc. “τὸ τεῖχος”) “μὲν δύο τοὺς περιβόλους”. 4.55.1: “ἁθρόᾳ μὲν οὐδαμοῦ τῇ δυνάμει ἀντετάξαντο”. 6.34.5: “εἰ δ᾽ αὖ τῷ ταχυναυτοῦντι ἁθροωτέρῳ κουφίσαντες προσβάλοιεν”. 37.1: “μέγα γὰρ τὸ καὶ αὐταῖς ταῖς ναυσὶ κούφαις τοσοῦτον πλοῦν δεῦρο κομισθῆναι”. 46.5: “πολλὴν τὴν αἰτίαν εἶχον ὑπὸ τῶν στρατιωτῶν”. 55.3: “πολλῷ τῷ περι-” “όντι τοῦ ἀσφαλοῦς κατεκράτησε”. 7.36.3: “στερίφοις καὶ παχέσι πρὸς κοῖλα καὶ ἀσθενῆ παίοντες τοῖς ἐμβόλοις”. 39.2: “ὅπως ... ἀπροσδοκήτοις τοῖς Ἀθηναίοις ἐπιχειρῶσιν”. 8.27.6: “ἀτελεῖ τῇ νίκῃ ἀπὸ τῆς Μιλήτου ἀνέστησαν”. 80.1: “ἁθρόαις ταῖς ναυσὶν οὐκ ἀξιόμαχοι νομίσαντες εἶναι”. 104.5: “ἀσθενέσι καὶ διεσπασμέναις ταῖς ναυσὶ καθίσταντο ... τοῦ χωρίου τοῦ περὶ τὸ Κυνὸς σῆμα ὀξεῖαν καὶ γωνιώδη τὴν περιβολὴν ἔχοντος”. HDT.6.8: “πεπληρωμένησι τῇσι νηυσὶ παρῆσαν οἱ Ἴωνες”. 7.46: “ὁ δὲ θεὸς γλυκὺν γεύσας τὸν αἰῶνα φθονερὸς ἐν αὐτῷ εὑρίσκεται ἐών”. 8.51: “αἱρέουσι ἔρημον τὸ ἄστυ”. AR. Ach. 150: “ὅσον τὸ χρῆμα παρνόπων προσέρχεται”. 686: “παίει ξυνάπτων στρογγύλοις τοῖς ῥήμασι”. 1105-6: “καλόν γε” (sc. “ἔνεγκε δεῦρο”) “καὶ λευκὸν τὸ τῆς στρουθοῦ πτερόν”. | “καλόν γε καὶ ξανθὸν τὸ τῆς φάττης κρέας”. Eq. 124: “πολλῷ γ᾽ ὁ Βάκις ἐχρῆτο τῷ ποτηρίῳ”. 528: “ἐφόρει τὰς δρῦς καὶ τὰς πλατάνους καὶ τοὺς ἐχθροὺς προθελύμνους”. 1367: “τὸν μισθὸν ἀποδώσω ᾿ντελῆ”. Nub. 1330: “πάττε πολλοῖς τοῖς ῥόδοις” . Vesp. 457: “τῦφε πολλῷ τῷ καπνῷ”. Av. 503: “κᾆτα κενὸν τὸν θύλακον οἴκαδ᾽ ἀφεῖλκον” . Ran. 903-4: “τὸν δ᾽” (= the other one) “ἀνασπῶντ᾽ αὐτοπρέμνοις τοῖς λόγοισιν” | “ἐμπεσόντα”. Cf. Pl. 879: “τοὺς συκοφάντας ἐξολεῖ κακοὺς κακῶς” (“κακούς” is appositive rather than an ordinary predicative adjective). COM. Theop. 2.818.7: “δὶς παῖδες οἱ γέροντες ὀρθῷ τῷ λόγῳ”. EUR. Cycl. 419: “καλὸν τὸ πῶμα δαιτὶ πρὸς καλῇ δίδως”. 551: “καλόν γε τὸ γέρας τῷ ξένῳ δίδως, Κύκλωψ”. 680-1: “τὴν πέτραν ἐπήλυγα” | “λαβόντες ἑστήκασι”. Phoen. 555: “οὔτοι τὰ χρήματ᾽ ἴδια κέκτηνται βροτοί” (627). SOPH. Ai. 1121: “οὐ γὰρ βάναυσον τὴν τέχνην ἐκτησάμην” . El. 1500: “ἀλλ᾽ οὐ πατρῴαν τὴν τέχνην ἐκόμπασας”.
; O. T. 525-6: “τοῦ πρὸς δ᾽ ἐφάνθη ... ὅτι” | ... “ὁ μάντις τοὺς λόγους ψευδεῖς λέγοι”; HIPPONAX, 26: “ἀκήρατον. δὲ τὴν ἀπαρτίην ἔχει”. HOM. Il. 5.715: “ἦ ῥ᾽ ἅλιον τὸν μῦθον ὑπέστημεν Μενελάῳ”. Cf. 6.185: “καρτίστην δὴ τήν γε μάχην φάτο δύμεναι ἀνδρῶν”.“ ἆρ᾽ ἄθλιον τοὔνειδος, ὦ τάλας ἐγώ
ὠνείδισ᾽ ἐς σὲ κἀμὲ καὶ τὸ πᾶν γένος
”
