[*] 668. Predicate with the Article: In sentences of identification the articular adjective or participle is to be regarded as the subject. Hence examples like “ἡδέως ἂν πυθοίμην ὅ τι ποτ᾽ ἦν τὸ αἴτιον” (ISAE. 3.9) “ἐκεῖνός ἐστιν ὁ διοικῶν τὰ τῶν Ἑλλήνων” (ISOC. 4.120) , “ἔστι δ᾽, ἔφη, Ἐρατοσθένης . . . ὁ ταῦτα πράττων” (LYS. 1.16) , have been excluded from the following list. DEM.16.27: “οἳ δέ φασιν . . . τὸ συμφέρον εἶναι τὸ ποιοῦν τὴν φιλίαν” . 18.59: “ὁ γὰρ διώκων τοῦ ψηφίσματος τὸ λέγειν καὶ πράττειν τἄριστά με καὶ γεγραμμένος ταῦθ᾽ ὡς οὐκ ἀληθῆ, οὗτός ἐστιν ὁ τοὺς περὶ πάντων τῶν ἐμοὶ πεπολιτευμένων λόγους οἰκείους καὶ ἀναγκαίους τῇ γραφῇ πεποιηκώς” . (“οὗτος” resumes “ὁ . . . διώκων . . . καὶ γεγραμμένος”.) AESCHIN.2.167: “καὶ τὸν καλὸν στρατιώτην ἐμὲ ὠνόμασεν” (so most MSS. and Fr., but “ὠνόμαζεν” i and Blass). ANTIPHON, 4 d 4: “ἔστι δὲ οὐδὲ ὁ ἐπιβουλεύσας οὐδὲν μᾶλλον ὁ διωκό μενος τοῦ διώκοντος” , The defendant is not the plotter any more than the plaintiff. 6.26: “οἱ δ᾽ αἰτιώμενοι καὶ φάσκοντες ἀδικεῖσθαι αὐτοὶ ἦσαν οἱ οὐκ ἐθέλοντες ἐλέγχειν εἴ τι ἠδικοῦντο” . PLATO, Apol. 40C: “δυοῖν γὰρ θάτερόν ἐστι τὸ τεθνάναι” . Crat. 406 C: “ὅ τε γὰρ Διόνυσος εἴη ἂν ὁ διδοὺς τὸν οἶνον” , Dionysius would signify the giver of wine. 415 C: “δεσμὸς οὖν ὁ λίαν καὶ ὁ μέγιστος τῆς ψυχῆς ἡ δειλία ἂν εἴη” (. . . “and therefore δειλία expresses the greatest and strongest bond of the soul.” — Jowett). Ibid.: “εἰ δ᾽ ἐπὶ τοιούτοις ἡ κακία ἐστὶν τοὔνομα, τοὐναντίον τούτου ἡ ἀρετὴ ἂν εἴη” . Crito, 46 D: “ἐπιθυμῶ δ᾽ ἔγωγε ἐπισκέψασθαι, ὦ Κρίτων, . . . εἴ τί μοι ἀλλοιότερος φανεῖται ῾σξ. “ὁ λόγος”） … ἢ ὁ αὐτός” . 48 B: “τὸ δὲ εὖ καὶ καλῶς καὶ δικαίως ῾σξ. “ζῆν”） ὅτι ταὐτόν ἐστι, μένει ἢ οὐ μένει;” Euthyd. 276 A: “ἀπεκρίνατο ὅτι οἱ σοφοὶ εἶεν οἱ μανθάνοντες” . 281 A: “ἐν τῇ ἐργασίᾳ . . . τῇ περὶ τὰ ξύλα μῶν ἄλλο τί ἐστι τὸ ἀπεργαζόμενον ὀρθῶς χρῆσθαι ἢ ἐπιστήμη ἡ τεκτονική;” 290 E: “ὁ Κτήσιππος ἦν ὁ ταῦτ᾽ εἰπών” . 299 E: “ὥσπερ σὺ νῦν δὴ ἔλεγες τὸν κύνα τὸν πατέρα” (in the same way that you just now called the (generic) dog father). Euthyph. 7 A: “οὐ ταὐτὸν δ᾽ ἐστίν, ἀλλὰ τὸ ἐναντιώτατον, τὸ ὅσιον τῷ ἀνοσίῳ” . Gorg. 456 A: “οἱ ῥήτορές εἰσιν οἱ συμβουλεύοντες καὶ οἱ νικῶντες τὰς γνώμας περὶ τούτων” . 489 E: “τοὺς βελτίους καὶ κρείττους πότερον τοὺς φρονιμωτέρους λέγεις, ἢ ἄλλους τινάς;” Do you understand by the term βελτίους . . . the φρονιμώτεροι or some other class? 493 B: “τὸ δὲ κόσκινον ἄρα λέγει . . . τὴν ψυχὴν εἶναι” . Hipp. min. 376 B: “ὁ ἄρα ἑκὼν ἁμαρτάνων καὶ αἰσχρὰ καὶ ἄδικα ποιῶν, ὦ Ἱππία, εἴπερ τίς ἐστιν οὗτος, οὐκ ἂν ἄλλος εἴη ἢ ὁ ἀγαθός” . Ion, 534 D: “οὐχ οὗτοί εἰσιν οἱ ταῦτα λέγοντες . . . ἀλλ᾽ ὁ θεὸς αὐτός ἐστιν ὁ λέγων” . Legg. 728 B (666). Phaedo, 74 C: “οὐ ταὐτὸν ἄρα ἐστίν, ἦ δ᾽ ὅς, ταῦτά τε τὰ ἴσα καὶ αὐτὸ τὸ ἴσον” . 96 B: “ὁ δ᾽ ἐγκέφαλός ἐστιν ὁ τὰς αἰσθήσεις παρέχων” . Protag. 332 A: “τούτῳ τῷ πράγματι ῾σξ. “ἀφροσύνῃ”） οὐ πᾶν τοὐναντίον ἐστὶν ἡ σοφία;” Rpb. 338 C (666). 344 C: “οὕτως . . . τὸ μὲν τοῦ κρείττονος συμφέρον τὸ δίκαιον τυγχάνει ὄν” . 347 E: “τὸ δίκαιόν ἐστι τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον” (and similarly often). PLAT. Soph. 254D: “οὐκοῦν αὐτῶν ῾σξ. “τῶν τριῶν”） ἕκαστον τοῖν μὲν δυοῖν ἕτερόν ἐστιν, αὐτὸ δ᾽ ἑαυτῷ ταὐτόν” . Theaet. 204 D: “ὁ τοῦ πλέθρου ἀριθμὸς καὶ τὸ πλέθρον ταὐτόν” . E: “τὰ δέ γε πάντα μέρη τὸ πᾶν εἶναι ὡμολόγηται, εἴπερ καὶ ὁ πᾶς ἀριθμὸς τὸ πᾶν ἔσται” . 205 A: “εἴπερ ἡ συλλαβὴ μὴ τὰ στοιχεῖά ἐστιν” . XEN. An. 6.6.7: “ἐπιχειροῦσι βάλλειν τὸν Δέξιππον, ἀνακαλοῦντες τὸν προδότην” . Conv. 8.9: “καὶ γὰρ Ζεὺς ὁ αὐτὸς δοκῶν εἶναι πολλὰς ἐπωνυμίας ἔχει” . 8.7.13: “οὐ τόδε τὸ χρυσοῦν σκῆπτρον τὸ τὴν βασιλείαν διασῶζόν ἐστιν” . Hell. 1. 7.6: “ἀλλὰ τὸ μέγεθος τοῦ χειμῶνος εἶναι τὸ κωλῦσαν τὴν ἀνὰίρεσιν” (oratio obliqua). Mem. 4.7.7: “λέγων μὲν τὸ αὐτὸ εἶναι πῦρ τε καὶ ἥλιον” . Oec. 20.2: “οὐ γὰρ ἡ ἐπιστήμη οὐδ᾽ ἡ ἀνεπιστημοσύνη τῶν γεωργῶν ἐστιν ἡ ποιοῦσα τοὺς μὲν εὐπορεῖν, τοὺς δὲ ἀπόρους εἶναι” . [R. A.] 1.2: “ὁ δῆμός ἐστιν ὁ ἐλαύνων τὰς ναῦς καὶ ὁ τὴν δύναμιν περιτιθεὶς τῇ πόλει” . 3.13: “ὁ δῆμός ἐστιν ὁ ἄρχων τὰς ἀρχάς” . THUC.2.43.4: “οὓς νῦν ὑμεῖς ζηλώσαντες καὶ τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον, τὸ δ᾽ ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον κρίναντες μὴ περιορᾶσθε τοὺς πολεμικοὺς κινδύνους” . 2.61.2: “καὶ ἐγὼ μὲν ὁ αὐτός εἰμι καὶ οὐκ ἐξίσταμαι” . 3.38.1: “ἐγὼ μὲν οὖν ὁ αὐτός εἰμι τῇ γνώμῃ” . HDT.1.68: “ὃ δὲ . . . συνεβάλλετο τὸν Ὀρέστεα ῾τηε ορεστες τηεψ ωερε λοοκινγ φοῤ κατὰ τὸ θεοπρόπιον τοῦτον ῾τηε ξορπσε βεφορε ηιμ̓ εἶναι, τῇδε συμβαλλόμενος: τοῦ χαλκέος δύο ὁρέων φύσας τοὺς ἀνέμους ῾οφ τηε οραξλἐ εὕρισκε ἐόντας, τὸν δὲ ἄκμονα καὶ τὴν σφῦραν τόν τε τύπον καὶ τὸν ἀντίτυπον ῾οφ τηε οραξλἐ, τὸν δὲ ἐξελαυνόμενον σίδηρον τὸ “πῆμα ἐπὶ πήματι κείμενον.”” 2.16: “οὐ γὰρ δὴ ὁ Νεῖλός γέ ἐστι κατὰ τοῦτον τὸν λόγον ὁ τὴν Ἀσίην οὐρίζων τῇ Λιβύῃ” . 2.171: “αἱ Δαναοῦ θυγατέρες ἦσαν αἱ τὴν τελετὴν ταύτην ἐξ Αἰγύπτου ἐξαγαγοῦσαι” . 3.63: “οἱ μάγοι εἰσί τοι οἱ ἐπανεστεῶτες” . 3.71: “ἐγὼ ταῦτα ἐδόκεον μὲν αὐτὸς μοῦνος ἐπίστασθαι ὅτι τε ὁ μάγος εἴη ὁ βασιλεύων” (. . . that the man on the throne was the magos) 5.77 (666). 88: “ἥ γε Ἑλληνικὴ ἐσθὴς πᾶσα ἡ ἀρχαίη τῶν γυναικῶν ἡ αὐτὴ ἦν” . 7.142: “τοὺς ὦν δὴ τὰς νέας λέγοντας εἶναι τὸ ξύλινον τεῖχος . . . κατὰ ταῦτα τὰ ἔπεα συνεχέοντο αἱ γνῶμαι τῶν φαμένων τὰς νέας τὸ ξύλινον τεῖχος εἶναι” . 8.65: “ἔφη . . . οἱ φαίνεσθαι τὴν φωνὴν εἶναι τὸν μυστικὸν ἴακχον” . AR. fr. 2.1144: “τὴν πόρδαλιν καλοῦσι τὴν κασαλβάδα”.
. EUR. Cycl. 355: “ἄλλως νομίζῃ Ζεύς, τὸ μηδὲν ὤν, θεός” .“ ὑφ᾽ ὧν σὺ λαμπρῶς κοὐδὲν αἰνικτηρίως
προσηγορεύθης ἡ Διὸς κλεινὴ δάμαρ
”
