[*] 564. Article of a Type or Class:Prov. ap. AR. Vesp. 1291: ei)=ta nu=n e)chpa/thsen h( xa/rac th\n a)/mpelon, shows how the particular article and the particular aorist become generic (gnomic). Compare ‘The poor cat i' the adage.’ For the sake of convenience there are here included names of material, and kindred words like “θάλαττα, γῆ, πῦρ, ὕδωρ, χρόνος, ἡμέρα, νύξ, θέρος, χειμών”, etc., and even “ἥλιος” and “σελήνη”, which also mean sunshine and moonlight, and “οὐρανός” by contrast with “γῆ”. “ὁ μέν γε ἀνήρ . . . ἡ δὲ γυνή”, XEN. Mem. 2.2.5; The man . . . the woman, the husband . . . the wife (of a typical pair). DEM. (7)DEM., 14: “τοὺς ἐν τῇ θαλάττῃ κακουργοῦντας . . . εἰς τὴν θάλατταν . . . τὴν ἐν τῇ θαλάττῃ φυλακήν. 8.26: πόθεν γὰρ οἴεσθ᾽ ἄλλοθεν . . . στρατιώτας τρέφειν” (sc. “ἐκεῖνον”); “ἐκ τοῦ οὐρανοῦ; 9.69: ἕως ἂν σῴζηται τὸ σκάφος . . . τότε χρὴ . . . προθύμους εἶναι . . . ἐπειδὰν δ᾽ ἡ θάλαττα ὑπέρσχῃ, μάταιος ἡ σπουδή. 18.242: πονηρόν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πονηρὸν ὁ συκοφάντης. 259-60: τὴν μὲν νύκτα νεβρίζων ... ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις τοὺς . . . θιάσους ἄγων. 19.123: τριήρων οὐσῶν ὑμετέρων ἐκεῖ καὶ τῆς θαλάττης κρατουσῶν. 175: τὴν νύκτ”（“α”), but ibid. “νύκτα καὶ ἡμέραν” (phrase). 267: “οὔτε τὸν ἥλιον ᾐσχύνονθ᾽ οἱ ταῦτα ποιοῦντες οὔτε τὴν γῆν πατρίδ᾽ οὖσαν. 20.115: τέτταρας τῆς ἡμέρας δραχμάς. 22.13: ὧν οὐδ᾽ ὁ χρόνος τὴν μνήμην ἀφελέσθαι δύναται. 25.75: ἐὰν ἡ γῆ μὲν ἄνω, τὰ δ᾽ ἄστρα κάτω γένηται; 97: ὧν οὐδ᾽ ὁ χρόνος τὴν μνήμην ἠφάνικεν. 45.80: μεθ̓ ἡμέραν εἶ σὺ σώφρων, τἢν δὲ νύκτ᾽ ἐφ̓ οἷς θάνατος” [“ἡ”] “ζημία, ταῦτα ποιεῖς”. ISOC. [1]ISOC., 32: “ὅταν γὰρ ὁ νοῦς ὑπ᾽ οἴνου διαφθαρῇ, ταὐτὰ πάσχει τοῖς ἅρμασι τοῖς τοὺς ἡνιόχους ἀποβαλοῦσιν”. LYS.24.17: “οἱ . . . πλούσιοι τοῖς χρήμασιν ἐξωνοῦνται τοὺς κινδύνους” . ANDOC.1.38: “ὁρῶν δὲ αὐτῶν πρὸς τὴν σελήνην τὰ πρόσωπα”. PLATO, Apol. 26D: “ἐπεὶ τὸν μὲν ἥλιον λίθον φησὶν εἶναι, τὴν δὲ σελήνην γῆν”. Conv. 220 A: “πρὸς . . . τὰς τοῦ χειμῶνος καρτερήσεις”. D: “τὴν νύκτα . . . τῷ ἡλίῳ”. Crat. 399 C: “ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ὠνομάσθη, ἀναθρῶν ἃ ὄπωπεν”. 418 D: “καίτοι τινὲς οἴονται ὡς δὴ ἡ ἡμέρα ἥμερα ποιεῖ διὰ ταῦτα ὠνομάσθαι αὐτὴν οὕτως”. Euthyd. 304 B: “τὸ δὲ ὕδωρ εὐωνότατον”. Gorg. 486 D: “ᾗ βασανίζουσι τὸν χρυσόν”. Legg. 646 A: “οὐ μόνον . . . ὁ γέρων δὶς παῖς γίγνοιτ᾽ ἄν” (but COM. Cratin. 5.16.13: “δὶς παῖς γέρων”). 808 D: “ὁ . . . παῖς” (135). 902 E: “οὐδὲ γὰρ ἄνευ σμικρῶν τοὺς μεγάλους φασὶν οἱ λιθολόγοι λίθους εὖ κεῖσθαι”. Phaedo 99 D: “οἱ τὸν ἥλιον ἐκλείποντα θεωροῦντες”. Politic. 303 D: “τοῖς τὸν χρυσὸν καθαίρουσι”. Rpb. 372 A: “τοῦ δὲ χειμῶνος”. XEN. An. 1.3.21: “ἀντὶ δαρεικοῦ τρία ἡμιδαρεικὰ τοῦ μηνὸς τῷ στρατιώτῃ”. Cyn.8.1: “ἰχνεύεσθαι δὲ τὸν λαγῶ ὅταν ϝίφῃ ὁ θεός”. Hell. 5.1.9: “ναυμαχίας δὲ πρὸς τὴν σελήνην” (by the light of the moon) “γενομένης”. Mem. 1.6.3: “οἱ διδάσκαλοι τοὺς μαθητὰς μιμητὰς ἑαυτῶν ἀποδεικνύασιν. 2.1.5: οἱ μοιχοὶ εἰσέρχονται εἰς τὰς εἱρκτάς”. 2.5 (see above). 3.8.9: “τοῦ μὲν χειμῶνος ὁ ἥλιος ... τοῦ δὲ θέρους. 4.3.4: ὁ μὲν ἥλιος ... τῆς ἡμέρας ... ἡ δὲ νὺξ ... τῆς νυκτὸς ... ἥ γε σελήνη ... τῆς νυκτός ... τοῦ μηνός. 7: τὸ δὲ καὶ τὸ πῦρ πορισαι ἡμῖν. 7.7: τὸ μὲν πῦρ οἱ ἄνθρωποι ῥᾳδίως καθορῶσιν, εἰς δὲ τὸν ἥλιον οὐ δύνανται ἀντιβλέπειν ... ἐκ τῆς γῆς ... ὑπὸ δὲ τοῦ πυρὸς ... τὸν ἥλιον ... ὁ δὲ ἥλιος”. Oec. 13.8: “τὰ κυνίδια” (97). THUC.1.20.1: “οἱ γὰρ ἄνθρωποι τὰς ἀκοὰς τῶν προγεγενημένων . . . ἀβασανίστως παρ᾽ ἀλλήλων δέχονται. 3.20.4: ἐκ τοῦ πάχους τῆς πλίνθου εἰκάσαντες τὸ μέτρον”. HDT.1.215: “σιδήρῳ δὲ οὐδ᾽ ἀργύρῳ χρέωνται οὐδέν: οὐδὲ γὰρ οὐδέ σφι ἔστι ἐν τῇ χώρῃ, ὁ δὲ χρυσὸς καὶ ὁ χαλκὸς ἄπλετος. 2.70: ἐπακούσας δὲ τῆς φωνῆς ὁ κροκόδειλος ἵεται κατὰ τὴν φωνήν. 4.180: ἀπὸ γὰρ Αἰγύπτου καὶ τὴν ἀσπίδα καὶ τὸ κράνος φημὶ ἀφῖχθαι ἐς τοὺς Ἕλληνας”. COM. Theop. 2.818.7: “δὶς παῖδες οἱ γέροντες”. Philem.4.40: “ἐχθροὺς ποιοῦσι τοὺς φίλους αἱ συγκρίσεις”. AR. Nub. 1417: “δὶς παῖδες οἱ γέροντες” (563). Ran. 949-50: “ἀλλ᾽ ἔλεγεν ἡ γυνή τέ μοι χὠ δοῦλος οὐδὲν ἧττον”, | “χὠ δεσπότης χἠ παρθένος χἠ γραῦς ἄν”. PIND. O. 1.1-2: “ἄοιστον μὲν ὕδωρ, ὁ δὲ χρυσὸς . . . μεγάνορος ἔξοχα πλούτου” (article variously explained. See 514 and the commentators). P. 2.24: “τὸν εὐεργέταν ἀγαναῖς ἀμοιβαῖς ἐποιχομένους τίνεσθαι”. PHOCYL. 6: “χρή τοι τὸν ἑταῖρον ἑταίρῳ” | “φροντίζειν ἅσσ᾽ ἂν περιγογγύζωσι πολῖται”. HOM. II. 3.109-10: “οἷς δ᾽ ὁ γέρων μετέῃσιν, ἅμα πρόσσω καὶ ὀπίσσω” | “λεύσσει”.
Syntax of Classical Greek from Homer to Demosthenes. Basil L. Gildersleeve. New York. American Book Company. 1900.
The National Endowment for the Humanities provided support for entering this text.
This text was converted to electronic form by professional data entry and has been proofread to a medium level of accuracy.
Purchase a copy of this text (not necessarily the same edition) from Amazon.com
This work is licensed under a
Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 United States License.
An XML version of this text is available for download, with the additional restriction that you offer Perseus any modifications you make. Perseus provides credit for all accepted changes, storing new additions in a versioning system.