[*] 458. a)/n without a verb. The verb of “ἄν” is sometimes to be supplied from the context. So especially in the combinations “τάχ᾽ ἄν”, Mayhap, Quite likely; “πῶς ἄν”; How could it? “τὰς ἐπιστήμας ἄρα διαληπτέον . . .; τάχ᾽ ἄν” (sc. “διαληπτέον εἴη”), PLATO, Politic. 258B; The different sciences then are to be distinguished? In all likelihood (= Of course). “οὐ γὰρ ἂν . . . ἐν τοῖς οὖσιν ἐγγιγνοίσθην. Πῶς γὰρ ἄν”; Ibid. Parmen.149E. DEM.21.199: “τίς γάρ ἐστιν ὅστις . . . οὐκ ἂν . . . μέτριον παρέσχεν ἑαυτόν . . .; οὐδεὶς ὅστις οὐκ ἄν” (sc. “παρέσχεν”). PLATO, Euthyd. 284A: “πῶς γὰρ ἄν”; Legg. 629 A: “τάχ᾽ ἂν ἴσως”. 658 A: “τάχ᾽ ἄν”. 696 C: “πῶς γὰρ ἄν”; Parmen.149E (see above). Phileb. 23 D: “τάχ᾽ ἄν”. Politic. 258 B (see above). Rpb. 353 C: “καὶ πῶς ἄν”; 369 A: “τάχ᾽ ἄν”. PLAT. Soph. 237C: “πῶς γὰρ ἄν”; 255 C: “τάχ᾽ ἄν”. 257 D (id.). Theaet. 186 D: “καὶ πῶς ἄν”; XEN. An: 1.3.6: “ὡς ἐμοῦ οὖν ἰόντος ὅπῃ ἂν καὶ ὑμεῖς” (sc. “ἴητε”) “οὕτω τὴν γνώμην ἔχετε”. AR. Eq. 1251-2: “σὲ δ᾽ ἄλλος τις λαβὼν κεκτήσεται”, | “κλέπτης μὲν οὐκ ἂν μᾶλλον, εὐτυχὴς δ᾽ ἴσως” (parody of EUR. Alc. 181-2, quoted below). Vesp. 5: “οἱ δ᾽ οἰκέται ῥέγκουσιν: ἀλλ̓ οὐκ ἂν πρὸ τοῦ” (sc. “ἔρρεγκον”). Pax, 907: “ἀλλ᾽ οὐκ ἄν” (sc. “παρεδέξω”), “εἴ τι προῖκα προσαγαγεῖν σ᾽ ἔδει”. EUR. Alc. 181-2: “σὲ δ᾽ ἄλλη τις γυνὴ κεκτήσεται”, | “σώφρων μὲν οὐκ ἂν μᾶλλον” (sc. “οὖσα” = “ἣ οὐκ ἂν εἴη”), “εὐτυχὴς δ᾽ ἴσως”. Med. 1153: “φίλους νομίζουσ᾽ οὕσπερ ἂν” (sc. “νομίζῃ”) “πόσις σέθεν”.
. Ph. 114-5: “ΝΕ. οὐκ ἆρ᾽ ὁ πέρσων, ὡς ἐφάσκετ᾽, εἴμ᾽ ἐγώ”; | “ΟΔ. οὔτ᾽ ἂν σὺ” (sc. “εἴης”) “κείνων χωρὶς οὔτ᾽ ἐκεῖνα σοῦ”. Tr. 461-3: “κοὔπω τις αὐτῶν ἔκ γ᾽ ἐμοῦ λόγον κακὸν” | “ἠνέγκατ᾽ οὐδ᾽ ὄνειδος: ἥδε τ᾽ οὐδ᾽ ἂν” (sc. “ἐνέγκαιτ᾽”) “εἰ” | “κάρτ᾽ ἐντακείη τῷ φιλεῖν”. Some of these ellipses have become mere formulae, such as “ὡς ἄν” and “κἄν”, for which see Conditional and Concessive Sentences.“ τῆς σῆς δ᾽ οὐκ ἐρῶ τιμῆς τυχεῖν
οὐδ᾽ ἂν σύ (ἐρῴης),1 σώφρων γ᾽ οὖσα
”