Basil L. Gildersleeve, Syntax of Classical Greek

Passive verbs of making, taking, choosing, calling, and the like are used as copulative verbs, and like the others take the same case in the subject and predicate. Such verbs are:

• “αἱρεῖσθαι”,
• “αἴρεσθαι”,
• “ἁλίσκεσθαι”,
• “ἀποδείκνυσθαι”,
• “αὐξάνεσθαι”,
• “γιγνώσκεσθαι”,
• “δηλοῦσσθαι”,
• “εὑρίσκεσθαι”,
• “ἵστασθαι”,
• “καθίστασθαι” (cf. 64),
• “καλεῖσθαι”,
• “καταλείπεσθαι”,
• “κρίνεσθαι”,
• “λαμβάνεσθαι”,
• “λέγεσθαι”,
• “νομίζεσθαι”,
• “ὀνομάζεσθαι”,
• “ποιεῖσθαι”,
• “τετύχθαι, τυχθῆναι”,
• “ὑπολαμβάνεσθαι”,
• “χειροτονεῖσθαι”, and others.

DEM.2.5: “μέγας ηὐξήθη”. 2.8: “ἤρθη μέγας”. 4.18: “ἵν”（“α”) . . . “ἀφύλακτος ληφθῇ”. 9. 21: “μέγας ἐκ μικροῦ . . . Φίλιππος ηὔξηται”. [12]DEM., 14: “ἐὰν μὲν ἐμὴ γνωσθῇ” (sc. “ἡ νῆσος”) . . ., “ἐὰν δ᾽ ὑμετέρα κριθῇ”. 18.282: “σὺ τοίνυν οὗτος ηὑρέθης”. 27.63: “εἰ κατελείφθην μὲν ἐνιαύσιος”. Ibid. 64: “οἶκοι ταλαντιαῖοι καὶ διτάλαντοι καταλειφθέντες”.

ISOC.12.5: “οὐχ οἷός εἰμι γιγνωσκόμενος ἀλλὰ τοιοῦτος ὑπολαμβανόμενος οἷον κτἑ”.

LYS.13.66: “καὶ ἐλήφθη μοιχός” . 16.8: “πολλοὺς δ᾽ αὐτῶν στρατηγοὺς καὶ ἱππάρχους κεχειροτονημένους” .

ANT. 6.11: “ἐπειδὴ χορηγὸς κατεστάθην”.

PLATO, Legg. 689D: “ἡ . . . μεγίστη τῶν ξυμφωνιῶν μεγίστη δικαιότατ᾽ ἂν λέγοιτο σοφία”. Phaedr. 236 B: “σφυρήλατος ἐν Ὀλυμπίᾳ στάθητι”. Rpb. 566 D: “τύραννος ἀντὶ προστάτου ἀποτετελεσμένος”.

XEN. An. 7.1.26: “πολέμιοι μὲν ἐσόμεθα ἀποδεδειγμἐνοι Λακεδαιμονίοις” .

THUC.3.82.4: “τόλμα μὲν γὰρ ἀλόγιστος ἀνδρία φιλέταιρος ἐνομίσθη”, Daring without reflection was considered bravery of good comradeship. 5.95: “τὸ δὲ μῖσος δυνάμεως παράδειγμα τοῖς ἀρχομένοις δηλούμενον” . 6.33.3: “ἄφρακτοι ληφθήσεσθε” .

HDT.2.141: “καὶ νῦν οὗτος ὁ βασιλεὺς ἕστηκε . . . λίθινος”. 3.88: “Δαρεῖος . . . βασιλεὺς ἀπεδέδεκτο”, et sim. alibi.

AR. Nub. 1079: “μοιχὸς γὰρ ἢν τύχῃς ἁλούς” . Av. 798-9: “Διιτρέφης . . . ᾑρέθη φύλαρχος, εἶθ᾽ ἵππαρχος” .

EUR. H. F. 150: “σὺ δ᾽ ὡς ἀρίστου φωτὸς ἐκλήθης δάμαρ”.

SOPH. El. 950: “μόνα λελείμμεθον”. O. T. 576: “οὐ γὰρ δὴ φονεὺς ἁλώσομαι”. Ph. 908: “δεύτερον ληφθῶ κακός”;

AESCHYL. Eum. 353: “παλλεύκων δὲ πέπλων ἄμοιρος μούνα ἐτύχθην”. Pers.135-9: “Περσίδες δ᾽ . . . ἑκάστα . . . λείπεται μονόζυξ”. Sept. 698-9: “κακὸς οὐ κεκλή”- | “σῃ”, Base shalt thou not be called.

PIND. O. 9.46: “Λαοὶ δ᾽ ὀνύμασθεν”. I. 3.25-6: “τιμάεντες . . . λέγονται” | “πρόξενοί τ”（“ε”).

HOM. Od. 9.335: “αὐτὰρ ἐγὼ πέμπτος μετὰ τοῖσιν ἐλέγμην” . 20.67-8: “αἳ δὲ λἱποντο ὀρφαναὶ ἐν μεγάροισι” .

Il. 1.293: “ἦ γάρ κεν δειλός τε καὶ οὐτιδανὸς καλεοίμην”. 4.84: “Ζεύς, ὅς τ᾽ ἀνθρώπων ταμίης πολέμοιο τέτυκται”.