Basil L. Gildersleeve, Syntax of Classical Greek

“τίς γὰρ ἂν γένοιτο ταύτης μανία μείζων”; ISAE. 1.20; Why, what greater madness can there be than this?

ISAE. 1.20 (see above). 3.64: “τίς ἂν ἄμεινον ἢ ὁ πατὴρ βουλεύσαιτο” (445);

ISOC.5.64: “καίτοι τίς ἂν προσεδόκησεν ὑπ᾽ ἀνδρὸς οὕτω ταπεινῶς πράξαντος ἀναστραφήσεσθαι τὰ τῆς Ἑλλάδος πράγματα” (430);

LYS. 1.45: “τί ἂν οὖν βουλόμενος ἐγὼ τοιοῦτον κίνδυνον ἐκινδύνευον, εἰ μὴ τὸ μέγιστον τῶν ἀδικημάτων ἦν ὑπ᾽ αὐτοῦ ἠδικημένος;” 12.34 (439). [20] 15(442).

PLATO, Gorg. 491E: “ἐπεὶ πῶς ἂν εὐδαίμων γένοιτο ἄνθρωπος δουλεύων ὁτῳοῦν”;

XEN. Conv. 3.6 (306). Cyr. 5.1.28 (445). Hell. 2.3.31 (445).

HDT.7.103: “κῶς ἂν δυναίατο χίλιοι . . . ἢ καὶ πεντακισμύριοι . . . στρατῷ τοσῷδε ἀντιστῆναι”;

AR. Ach. 991 (446). Eq. 88 (445). Av. 172: “τί ἂν οὖν ποιοῖμεν;” (436); 173: “ποίαν δ᾽ ἂν οἰκίσαιμεν ὄρνιθες πόλιν;” (438)

EUR. Ion, 543 (436). I. T. 513: “ἆρ᾽ ἄν τί μοι φράσειας ὧν ἐγὼ θέλω” (445);

SOPH. Ai. 430-1: “τίς ἄν ποτ᾽ ᾤεθ᾽ κτἑ” . (430); Ph. 41-2 (442).

PIND. O. 2.110: “τίς ἂν φράσαι δύναιτο” (445);

SAPPHO, 62: “τί κε θεῖμεν” (438);

HOM. Od. 4.443: “τίς γάρ κ᾽ εἰναλίῳ παρὰ κήτεϊ κοιμηθείη” (438);

Il. 9.77: “τίς ἂν τάδε γηθήσειεν”; 10.303: “τίς κέν μοι τόδε ἔργον ὑποσχόμενος τελέσειεν”;