Basil L. Gildersleeve, Syntax of Classical Greek

“πᾶς” in attributive position means whole, whole number (amount） of. It is often used in an absolute sense, all that there is, are, as, for example, “ὁ πᾶς χρόνος”, eternity; “οἱ πάντες ἄνθρωποι”, the whole of mankind.

“οὔτε οἱ ἐχθροὶ οὔτε ἡ πᾶσα πόλις”, THUC.1.132.1; Neither (his) enemies nor the whole city. “ἑξήκοντα μὲν σταδίων ὁ ἅπας περίβολος, τὸ δ᾽ ἐν φυλακῇ ὂν ἥμισυ τούτου”, 2.13.7; The entire wall measured sixty stadia, the part under guard, half this amount. “εἷς τε ἕκαστος καὶ ἡ ξύμπασα πόλις”, 6.41.2; Each one individually and the city collectively. “καὶ γὰρ οὐδὲν πλείων ὁ πᾶς χρόνος φαίνεται οὕτω δὴ εἶναι ἢ μία νύξ”, Plato , Plato Ap.40E; For in that case eternity appears to be no greater than a single night. “μόνος οὖτος τῶν πάντων ἀνθρώπων”, LYCURG.131; He alone of all men.

DIN.1.91: “τὸν ἅπαντα χρόνον”. (Apparently the only ex.)¹

LYCURG.131(see above). (Apparently the only ex.)

HYPER. 2.16: “τὸν ἅπαντα χρόνον” (bis.) 6.26: “εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον”.

DEM.18.231: “τὸν ἅπαντα χρόνον” (elsew.). 19.76: “ἡ πᾶσ᾽ ἀπάτη καὶ τέχνη. 24.205: ἡ πᾶσ᾽ ἐξουσία καὶ ἄδεια”. [34]DEM., 24: “τὸ δὲ σύμπαν κεφάλαιον γίγνεται τόσον καὶ τόσον”. [39]DEM., 18: “τὸν ἅπαντα βίον”. Elsew.

AESCHIN.2.40: “τῆς ἁπάσης” (v. l. “πάσης”) “κακοηθείας. 89: τὸν ἅπαντα χρόνον”.

ISOC. [1]ISOC., 1: “ὁ πᾶς αἰών”. 8 (= 4.178. 8.142): “τὸν ἅπαντα χρόνον. 11: ὁ πᾶς χρόνος”. 4.28 (= 8.34): “τοῦ σύμπαντος αἰῶνος. 5.86: τοῦ λόγου τοῦ σύμπαντος”. 15.300 (= 17.1): “τὸν ἅπαντα βίον. 18.58: περὶ τοῦ παντὸς πράγματος”.

LYS. [2]. 1: “ὁ πᾶς χρόνος” . 66 (= 78. 7.29. 26.11. 22): “τὸν ἅπαντα χρόνον” . 13.30: “τοῦ παντὸς κακοῦ” . 97: “τοῖς πᾶσιν ἀνθρώποις” . 21.19: “τὸν πάντα χρόνον” . 24.13: “τῶν ἁπάντων ἀνθρώπων” .

ANDOC.3.29: “εἰς τὸν ἅπαντα χρόνον”. (Apparently the only ex.)

ANT. 2.1.2, “τῶν πάντων ἀνθρώπων. 5.43: ὁ πᾶς κίνδυνος. 79: ἡ πᾶσα παρασκευή. 6.44: αἱ σύμπασαι ἡμέραι ἐγένοντο . . . πλέον ἢ πεντήκοντα”.

PLATO. About 125 exx. (Walbe, l.c., pp. 24 ff. and 35 f.). This number includes exx. like Legg. 734 B: “ὁ πᾶς ἀνθρώπινος ὄχλος”, but exx. like Phaedr. 277 C: “ὁ ἔμπροσθεν πᾶς . . . λόγος” and Ap. 25 B: “τῶν ἄλλων ἁπάντων ζῴων” (see 674), are excluded. “ὁ πᾶς” (“ἅπας, ξύμπας”) “χρόνος” occurs 16 times, e.g. Apol. 40 E (see above). “ὁ πᾶς” (“ἅπας”) “βίος” occurs Legg. 785 A, 864 A, 957

XEN. An. 2.3.18: “πρὸς τῆς πάσης Ἑλλάδος. 5.6.7: τούτων δὲ κατεχομένων οὐδ᾽ ἂν οἱ πάντες ἄνθρωποι δύναιντ᾽ ἂν διελθεῖν. 7.8.19: τὸν πάντα χρόνον”. (Joost, l.c., p. 79.)

THUC.1.132.1(see above). 2.2.4: “κατὰ τὰ πάτρια τῶν πάντων Βοιωτῶν”. 2.13.7 (see above). 6.6.2: “τὴν ἅπασαν δύναμιν τῆς Σικελίας”. 41.2 (see above). 100.3: “ἡ πᾶσα στρατιά. 102.4: ἡ ξύμπασα στρατιά. 7.68.2: πόλει τῇ πάσῃ. 8.26.3: τὰ ξύμπαντα πράγματα”. Elsew.

HDT.1.7: “ὁ δῆμος . . . ὁ πᾶς οὗτος. 32: τούτων τῶν ἁπασέων ἡμερέων. 80: τὴν πᾶσαν ἵππον. 85: τὸν πάντα χρόνον τῆς ζόης”. 111 (= 122. 126): “τὸν πάντα λόγον. 132: τοῖσι πᾶσι Πέρσῃσι . . . ἐν . . . τοῖσι ἅπασι Πέρσῃσι. 2.39: Αἰγύπτῳ τῇ συναπάσῃ. 60: ἐν τῷ ἅπαντι ἐνιαυτῷ τῷ ἐπιλοίπῳ. 112: ὁ χῶρος οὗτος ὁ συνάπας”. Elsew.

“ πότερα τὴν κληρουχικήν ῾σξ. “γῆν”）;
οὔκ, ἀλλὰ τὴν σύμπασαν
”

AR. Nub. 203-4:

EUR. Cycl. 580: “τὸ πᾶν τε δαιμόνων ἁγνὸν σέβας”. Hec. 285: “τὸν πάντα δ᾽ ὄλβον ἦμαρ ἕν μ᾽ ἀφείλετο. 757: αἰῶνα τὸν ξύμπαντα”. I. A. [1554]: “τῆς ἁπάσης Ἑλλάδος”. Med. 1100: “τὸν ἅπαντα χρόνον” . Tro. 909: “ὁ πᾶς λόγος”. fr. 269.2: “τῶν ἁπάντων δαιμόνων”.

SOPH. Ai. 1003: “τὸ πᾶν κακόν” . El. 1121 (= O. C. 773): “γένος τὸ πᾶν. 1254-5: ὁ πᾶς . . . χρόνος”. O. C. 754: “τὸ πᾶν γένος.” 1225: “τὸν ἅπαντα . . . λόγον” . Ph. 1226 (= 1257): “τῷ . . . σύμπαντι στρατῷ”. fr. 518.3: “τὸν ἅπαντα χρόνον”. Elsewhere.

AESCHYL. P.V. 483: “τὰς ἁπάσας . . . νόσους. 749: τῶν πάντων πόνων. 751: τὰς ἁπάσας ἡμέρας. 841: τοῖς πᾶσιν βροτοῖς. 975: τοὺς πάντας ἐχθαίρω θεούς”. (Apparently no other exx.)

PIND. P. 1.46: “ὁ πᾶς χρόνος”. N. 1.69: “τὸν ἅπαντα χρόνον. 4.71-2: λόγον . . . τὸν ἅπαντα”.