[*] 473. Singular predicate agreeing with nearest or most important subject. The common predicate may agree with a singular subject when that subject is the nearest or the most important. The mobility of the Greek often makes it hard to decide between 473 and 477. “αὐτός τε καὶ ἡ στρατιὰ πεζῇ . . . ἀφικνεῖται ἐς Καλχηδόνα”, THUC.4.75.2; The general and the army arrive（s) by land at Chalcedon. “ἐξ ἐσχάτης δ᾽ ὦν ὁ κασσίτερος ἡμῖν φοιτᾷ καὶ τὸ ἤλεκτρον”, HDT.3.115. “καὶ γῆρας . . . καὶ νεότης χαλεπὴ τῷ τοιούτῳ ξυμβαίνει”, PLATO, Rpb. 329D. DEM.1.27: “καὶ πρόσεσθ᾽ ἡ ὕβρις καὶ ἔθ̓ ἡ τῶν πραγμάτων αἰσχύνη. 19.81: ἡ γὰρ ἀλήθεια καὶ τὰ πεπραγμέν᾽ αὐτὰ βοᾷ”. [47]DEM., 19: “ψηφισμάτων δὲ ὑμετέρων . . . καὶ νόμου ἐπιτάξαντος”. AESCHIN.2.143: “ἀνάβηθι δεῦρο, Λίπαρε καὶ Πυθίων. 145: εὖ δ᾽ ἴστε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅτι πλεῖστον διαφέρει φήμη καὶ συκοφαντία”. LYS. 12.12: “ἐξιοῦσι δ᾽ ἐμοὶ καὶ Πείσωνι ἐπιτυγχάνει Μηλόβιός τε καὶ Μνησιθείδης ἐκ τοῦ ἐργαστηρίου ἀπιόντες, καὶ καταλαμβάνουσι πρὸς αὐταῖς ταῖς θύραις, καὶ ἐρωτῶσιν ὅπῃ βαδίζοιμεν” (singular followed by plural). 13.13: “ὧν ἦν Στρομβιχίδης καὶ Διονυσόδωρος” . ANTIPHON, 5.20: “συνέπλει δὲ τά τε ἀνδράποδα ἃ ἔδει αὐτὸν ἀπολῦσαι, καὶ οἱ Θρᾷκες οἱ λυσόμενοι”. PLATO, Conv. 181A: “οὕτω δὴ καὶ τὸ ἐρᾶν καὶ ὁ Ἔρως οὐ πᾶς ἐστικαλός” . 182 C: “ὁ γὰρ Ἀριστογείτονος ἔρως καὶ ἡ Ἁρμοδίου φιλία βέβαιος γενομένη κατέλυσεν αὐτῶν τὴν ἀρχήν” . 221 A: “ἀνεχώρει . . . οὗτός τε ἅμα καὶ Λάχης” . Cratyl. 393 A: “ὁ γὰρ ἄναξ καὶ ὁ ἕκτωρ σχεδόν τι ταὐτὸν σημαίνει” . Rpb. 329 D (see above). THUC.3.22.5: “οὐ γὰρ ᾔδει ὅ τι ἦν τὸ δεινόν, σκοτεινῆς νυκτὸς καὶ χειμῶνος ὄντος.” 3.112.2: “ὁ δὲ Δημοσθένης δειπνήσας ἐχώρει καὶ τὸ ἄλλο στράτευμα ἀπὸ ἑσπέρας εὐθύς.” 4.69.2: “παρεγένετο δὲ σίδηρός τε ἐκ τῶν Ἀθηνῶν ταχὺ καὶ λιθουργοὶ καὶ τἆλλα ἐπιτήδεια” . 75.2 (see above). HDT.2.118: “Ὅμηρος μέν νυν καὶ τὰ Κύπρια ἔπεα χαιρέτω”. 3.115 (see above). 5.12: “ἦν Πίγρης καὶ Μαντύης, ἄνδρες Παίονες, οἳ . . . ἀπικνέονται ἐς Σάρδις. 7.133: σφέων ἡ χώρη καὶ ἡ πόλις ἐδηιώθη”. AR. Vesp. 433: “ὦ Μίδα καὶ Φρὺξ βοήθει δεῦρο”. Ran. 670-1: “ὁ δεσπότης γὰρ αὐτὸς ὑμᾶς γνώσεται” | “χἠ Φερσέφατθ̓”. AESCHYL. Ag. 435-6: “τεύχη καὶ σποδὸς εἰς ἑκάστου δόμους ἀφικνεῖται”. Cho. 211. 244-5: “μόνον Κράτος τε καὶ Δίκη σὺν τῷ τρίτῳ” | “πάντων μεγίστῳ Ζηνὶ συγγένοιτό μοι”. Pers.318-9: “καὶ Μᾶγος Ἄραβος, Ἀρτάμης τε Βάκτριος”, | . . . “ἐκεῖ κατέφθιτο”. 325.
. PIND. O. 1.98-9: “ταχυτὰς ποδῶν ἐρίζεται” | “ἀκμαί τ᾽ ἰσχύος θρασύπονοι. 5.15: αἰεὶ δ᾽ ἀμφ̓ ἀρεταῖσι πόνος δαπάνα τε μάρναται”. N. 1.7: “ἅρμα δ᾽ ὀτρύνει Χρομίου Νεμέα θ̓ ἕργμασιν νικαφόροις ἐγκώμιον ζεῦξαι μέλος. 4.33-4: τὰ μακρὰ δ᾽ ἐξενέπειν ἐρύκει με τεθμὸς” | “ὧραί τ᾽ ἐπειγόμεναι”. SIMON. C. 131: “ἦ μέγ᾽ Ἀθηναίοισι φόως γένεθ᾽ ἡνίκ᾽ Ἀριστο”- | “γείτων Ἵππαρχον κτεῖνε καὶ Ἁρμόδιος”. THEOGN. 629: “ἥβη καὶ νεότης ἐπικουφίζει νόον ἀνδρός. 885: εἰρήνη καὶ πλοῦτος ἔχοι πόλιν. 1267: παῖς τε καὶ ἵππος ὁμοῖον ἔχει νόον”. HOM. Od. 5.184: “ἴστω νῦν τόδε γαῖα καὶ οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερθεν. 11.10: τὴν δ᾽ ἄνεμός τε κυβερνήτης τ᾽ ἴθυνεν. 61: ἆσέ με δαίμονος αἶσα κακὴ καὶ ἀθέσφατος οἶνος. 202-3: ἀλλά με σός τε πόθος σά τε μήδεα, φαίδιμ᾽ Ὀδυσσεῦ”, | “σήτ᾽ ἀγανοφροσύνη μελιηδέα θυμὸν ἀπηύρα. 13.59-60: χαῖρέ μοι, ὦ βασίλεια, διαμπερές, εἰς ὅ κε γῆρας” | “ἔλθῃ καὶ θάνατος. 15.307: κέκλυθι νῦν, Εὔμαιε καὶ ἄλλοι πάντες ἑταῖροι. 22.246: τοὺς δ᾽ ἤδη ἐδάμασσε βιὸς καὶ ταρφέες ἰοί”. Il. 1.177: “αἰεὶ γάρ τοι ἔρις τε φίλη πόλεμοί τε μάχαι τε. 255: ἦ κεν γηθήσαι Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες. 2.144-6: κύματα μακρὰ θαλάσσης” | . . . “τὰ μέν τ᾽ εὖρός τε νότος τε” | “ὤρορ᾽ ἐπαΐξας. 3.54-5: οὐκ ἄντοι χραίσμῃ κίθαρις τά τε δῶρ᾽ Ἀφροδίτης”, | “ἥ τε κόμη τό τε εἶδος. 4.164-5: ἔσσεται ἦμαρ, ὅτ᾽ ἄν ποτ᾽ ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ” | “καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐυμμελίω Πριάμοιο”. 9, [320]: “κάτθαν᾽ ὁμῶς ὅ τ᾽ ἀεργὸς ἀνὴρ ὅ τε πολλὰ ἐοργώς. 10.562-3: τόν ῥα” . . . | “Ἕκτωρ τε προέηκε καὶ ἄλλοι Τρῶες ἀγαυοί. 12.93: τῶν δ᾽ ἑτέρων: Πάρις ἦρχε καὶ Ἀλκάθοος καὶ Ἀγήνωρ. 13.14: φαίνετο δὲ Πριάμοιο πόλις καὶ νῆες Ἀχαιῶν. 14.120: ὣς γάρ που Ζεὺς ἤθελε καὶ θεοὶ ἄλλοι. 17.251: ἐκ δὲ Διὸς τιμὴ καὶ κῦδος ὀπηδεῖ”.“ στέργειν γὰρ αἱ πάθαι με χὠ χρόνος ξυνὼν
μακρὸς διδάσκει
”
